Καλοκαίριασε!

εμ βέβαια καλοκαίριασε, καιρός ήταν βέβαια! όλο κρύα κρύα κρύα, ούτε ένα μίνι της προκοπής να φορέσω..

που λέτε ο Θεολόγης θα με πάει ταξίδι τέλη του μήνα! βέβαια! τον εκβίασα το Πάσχο και τον είπα " μ έσκασες βρε άνθρωπε όλο μέσα μέσα και όλο σέρρες σαλονίκη, πότε θα με πας ένα ταξίδι να ξελαμπικάρω και γω η γυναίκα? αααα δεν έχει φέτος τέτοια, θα πάμε τώρα (δηλαδή για το Πάσχο) στα Τρίκαλα αλλά το καλοκαίρι θα με πας σε νησί! τέλος!" ε είναι να μη με φοβηθεί το μάτι του? και χτες τα κλείσαμε όλα, τρενα, βαπορια, δωμάτια. και θα μένουμε σε ένα πολύ ρομαντικό μέρος. αλλά για να δούμε που θα μας βάλει να κοιμηθούμε ο ιδιοχτήτης γιατί είναι κάστρο το μέρος και παίζει να χει και μπουντρούμια. και κάτι μου λέει πως άμα κάνουμε θόρυβο, δε τα γλυτώνουμε.

και τέτοια με τον Θεολόγη. έστρωσε λιγάκι χαρακτήρα, έτσι κάνει μόλις δει ότι του φεύγω!

θα κάνω και μπωτέ παρασκευή με το καλό, να χω σινιαρισμένο το νύχι, μη τρομάξουν οι Χιώτες!

τις προάλλες καλέ μαντέψτε ποιόν είδα στο χωριό. έναν μπάρμπαν της κακιάς ώρας που όταν ήμαν στα νιάτα μου τον έψηνα να με κάτσει. δε πήγε πολύ το ψηστήρι, μια βδομάδα και μετά τον παράτησα. αλοίμονο δηλαδή. 2 μέτρα γυναίκα και να παρακαλάει? ήμαν και στα φόρτε μου τότε! να μαλλί μακρύ και κόκκινο, να μέση δαχτυλίδι, να κώλος έμορφος. και δε μου έκατσε ο βλακαμάς. καλά που μου έκατσε ο Θεολόγης, ξέρετε τι λέει για το καιρό που με πρωτογνώρισε? "και ποιός τυφλός δεν ήθελε το φως του τότε βρε αγάπη μου?"βέβαια!
και που λέτε ο μπάρμπαν αυτός ήταν κάποτε μπάρμαν (τώρα είναι ιδιωτικός υπάλληλος) στο μπαράκι που βγαίνουμε στο χωριό και τότε στα νιάτα μ που βγαίναμε με τη Γίτσα και περνούσαμε ώρες ολόκληρες πάνω στο μπαρ (και κατω και διπλα, τι να σε λέω!) μας πότιζε σφηνάκια και φαρμάκια. άλλο που δε θέλαμε και μεις και τα κοπανούσαμε 2-2 τα υποβρύχια. κάτι μεθύσια που κάναμε τότε! σα παρδαλό κοτόπουλο γυρνούσα στο σπιτ! και που λέτε αυτός ψάχνει ευκαιρία να χωρίσω με τον Θεολόγη για να με σύρει στα νερά της αμαρτίας. ούξου απο δω πέρα αλήτη και κοπρόσκυλο! τς τς τς σεβας μηδεν!

και ήρθε με τον ξάδερφο τον ξένο (δεν μιλούσε γρι ελληνικά ο κύριος) ο αρρενωπός ο έτσι ο αλλιώς, θεό τον έκανε η Γίτσα που τον είδε. και τωρα συνδυασμός ο ξένος με τον μπαρμαν, αταίριαστοι. δε σου περνούσε καν απ το μυαλό ότι ήταν ξαδέρφια! και μιλούσε η Γίτσα με τον ξένο και ο μπαρμαν προσπαθούσε εις ματην να χωθεί στη συζήτηση. αλλά η Γίτσα μας σα γλωσσολόγα, τα μιλούσε φαρσί.. άντε να την φτάσει ένας απλός και ταπεινός μπάρμπαν!

και τέτοια πράματα. δεν έγινε και τίποτε αμάν στο χωριό που πήγα τις προάλλες. μόνο που μας ξαναμάτιαξαν, τι κακό πράμα είναι αυτό. θέλει να κυκλοφορώ με ματόχαντρα, τέτοια που βάζουν στο σπίτι. α σιχτίρια δηλαδή.

και κάτι κοτόπουλα και κάτι σουγλάκια που κοπανήσαμε. να ναι καλά ο Ξενοφώντας και ο παππούς του Θεολόγη που μας τάισαν, γιατί άσιτοι θα γυρνούσαμε στη Σαλόνικα. και γυρίσαμε με κάτι τάπερ που δε κλείνανε! και κάτι ζαρζαβάτια κάτσε καλά!

κ επειδή δεν έχω κάτι συνταρακτικό να σας πω, ένα τέλειο γλυκό που το έφτιαξα ψε και δεν έμεινε ούτε δείγμα. μόνο ο ζελές στο ψυγείο που ήταν να κάνω άλλο γλυκό αλλά βαριόπιασα.

Γιαουρτογλυκό με μπισκότα

Υλικά για 6 ποτηράκια

(επειδής μας βολεύει πολύ το μικρό ποτηράκι (του κρασιού) κι όχι η φόρμα, τα έκανα εκεί. εσείς αν θέλετε καν τε το στο πυρεξ ή στη κουμπωτή φόρμα σας)

12 μπισκότα πτι μπερ
1 κουτί ζελέ ανανά (ή ότι θέτε) (100γρ. συνήθως τα πουλάνε σε πακέτο προσφοράς με 2 κουτιά, δηλαδή 2 φακελάκια των 100 γρ)
1 κονσέρβα ανανά (ή ότι θέτε)
το ζουμί από τη κονσέρβα
1/4 γιουγούρτ (=γιαούρτι, στραγγιστό κατά προτίμηση)
1/4 από το μικρό το κουτί το λάιτ κρέμα γάλακτος
λίγο ζάχαρη


εκτέλεσις

ανοίγουμε τις κονσέρβες και κρατάμε το ζουμί. κόβουμε σε κομματάκια τον ανανά(3 ροδέλες είναι αρκετές φαντάζομαι, αν βρείτε μικρότερη συσκευασία ανανά από τις μεγάλες κονσέρβες, επιλέξτε την). φτιάχνουμε τον ζελέ και αντί να προσθέσουμε το δεύτερο ποτήρι νερό, προσθέτουμε το ζουμί του ανανά μόνο ένα ποτήρι, όχι όλον. τον βάζουμε στο ψυγείο να δέσει λιγάκι, όχι να πήξει εντελώς (σημαντικό) χτυπάμε λίγο τη κρέμα γάλακτος να αφρατέψει και προσθέτουμε το γιουγούρτ. τα χτυπάμε προσθέτοντας τη ζαχαρίτσα μας (μπορούμε και να μη βάλουμε) και προσθέτουμε τον ζελέ. αν βιάζεστε, και χωρίς να έχει δέσει ο ζελές, πάλι μπορούμε να τα ανακατέψουμε αλλά το μίγμα αυτό το αφήνουμε λίγο στο ψυγείο να δέσει.
τρίβουμε το μπισκότο στο μούλτι. βάζουμε ελάχιστο γάλα στα ποτηράκια και προσθέτουμε 1 κουταλιά σούπας μπισκότο και ανακατεύουμε με ένα πηρουνάκι.
βάζουμε το μίγμα με τον ανανά μέσα στα ποτηράκια. τον ζελέ ή και το μείγμα τα θέλουμε λίγο σφιχτά γιατί αμα είναι ρευστά, θα μπει μέσα στο μπισκότο και θα το κάνει χάλια. ενώ αν είναι λιγάκι συμπαγές, το μπισκότο παραμένει τραγανιστό.
βουρ στο ψυγείο τα ποτηράκια μας. σε 3-4 ώρες είναι έτοιμα. ή και νωρίτερα, εμείς τα φάγαμε πολύ πιο μετά αφού τα έφτιαξα, γι αυτό.

υλικά για φόρμα κουμπωτή

1μισι πακο πτιμπερ
βούτυρο για το μπισκότο (περί τα 125γρ)
μισό κιλό γιαούρτ (εγώ παίρνω το τοταλ, με βολεύει η συσκευασία κ είναι ωραίγιο γιουγούρτ)
2 κουτιά ζελέ ανανά
1 κονσέρβα ανανά
μισή κρέμα γάλακτος από το μικρό κουτί της λάιτ
λίγο ζάχαρη

η διαδικασία είναι ίδια. αντί για γάλα προσθέτετε το βούτυρο στο μπισκότο και το ανακατεύετε. το τοποθετείτε στη φόρμα και το πατάτε για να γίνει ομοιόμορφη βάση. δε ξέρω κατά πόσο ξεκολλάει και δε διαλύεται όμως, γι αυτό προσοχή.

μπορούμε στο μίγμα να προσθέσουμε σπασμένο μπισκότο και κομματάκια σοκολάτας γάλακτος. εγώ το έκανα κ ήταν κόλαση. επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ότι φρούτο μας αρέσει αρκεί να ταιριάζει. σήμερα θα κάνω το ίδιο με ζελέ λεμόνι και ζαχαρωμένες φλούδες εσπεριδοειδών κομματάκια (όπως τα μαρασκινο, δε ξέρω πως τα λένε..) θα βγάλω και φωτό να γουστάρετε!

καλή επιτυχία!

σας φιλώ γλυκά!
θεία νίτσα

κούνια...

...που μας κούναγε!!

ξέρετε τι έμαθα τις προάλλες καλέ? ότι ο τιγκιτάγκας που αρραβωνιάστηκε, θα παντρευτεί κιόλας μεθαύριο το χειμώνα. άντε να μας ζήσουν τα παιδιά! και στα δικά μας βρε!!

πήγα στο χωριό, ήρθε και η φιλενάδα μου απο τας εξωτερικάς και πιάσαμε τον μεν και τον δε. τίποτα δεν αφήσαμε ξεκρέμαστο!! σιγά μη μας ξέφευγε δηλαδή κανένας!!

είμαι και καλεσμένη σ ένα κονσέρτο. βέβαια, κουλτουριάρα κιουρία η νίτσα μαντάμες, γιατί καλά τα ντολμαδάκια και το κέντημα αλλά πρέπει να εκπολιτιστούμε και λίγο, μη μας λεν χωριάτες μετά και ντρεπόμαστε. και πρέπει να κάνω και τα νύχια γιατί άμα τα δει η γειτόνισσα πως τα έχω τώρα, δε τον γλυτώνω τον συρφετό..

έμαθα και το άλλο, ένας απ το σόι βρήκε κι αυτός γκόμενα (δε ξέρω αν φταίει το φέισμπουκ γι αυτό αλλά θα το διασταυρώσω!) και η γυναίκα του έφυγε δια την πόλη με τη μάνα της. μια χαρά περνάνε όλοι στο χωριό! και τι με λέει ενας γνωστός μου τις προάλλες? ξέρεις λέει, στα χωριά όλοι είναι οδοντογλυφίδες. άη μωρή τον λέω, τι οδοντογλυφίδες, που κοντεύει η κοιλιά τους να φτασ στη πλατεία? με δουλεύεις? άμα τους δείτε όλους, κάτι κοιλάρες. κ όταν φοραν κοστούμ,αχρείαστα τα δίκκανα, εκτοξεύοντας κανένα κομπί απ το πουκάμισο που με το ζόρι κλείνει, σκοτώνουν άνετα 2-3.

και ποιόν δεν είδα πια. εψές βγήκα στη λαϊκή με τη μάνα μου και τα είδα όλα. με μάτιαξαν και οι παλιοκατίνες κακό ψόφο να έχουν. κόντεψαν να με βγούν τα μάτια, τέτοιος πονοκέφαλος!!εκατο φορές με ξεμάτιασαν κι ακόμα πονάω. και γω η έξυπνη μες τη λάβρα το καταμεσήμερο πήγα κ έβαλα μαύρα λες κ πήγαινα σε κηδεία. τι να κάνω που δεν είχα άλλα ρούχα μαζί μ. θέλει να πάω και για ψώνια, άντε ψήσε το Θεολόγη να με δώσει κανα κατοστάρικο να πάρω καμια μπλούζα γιατί με το σουτιέν θα κυκλοφορώ το καλοκαίρι. δεν έχω τίποτα, αίσχος. αλλά κι αυτός.. με αγανάκτησε τις προάλλες!! τον κράτησα κάτι μούτρα, 2 μέρες δε τον μιλούσα, ούτε γουτσουγουτσου ούτε τίποτα! ορίστε μας. σήμερα κατάλαβε το λάθος του. και μετά σου λέει οτι δεν είναι αναίσθητος! γουρούνια όλοι τους!

είδα και τον Ονούφριο καλέ! ναι βέβαια! με τη στρίγγλα τη γυναίκα και 2 ζεύγη, να γευματίζουν στη πιτσαρία. κάτι πήρε και το αυτί μου ότι τα ξαναβρήκανε. εμ πολύ ήθελε?.. η στρίγγλα δεν είχε κοκό κι άρχισε τα παρακάλια να γυρίσει ο ονούφριος οπίς. α κι αυτος ο σερσέμς (=ανόητος) τι ήθελε και γύρισε. πάλι θα τα ξαναχαλάσουνε και πάλι θ απαρατής την άλλη απ το φέισμπουκ, την ινδοκινέζα. ορίστε μας. αυτή ποιός τη σκέφτεται? κανένας... σεβασμός μηδέν!

πήρα και μια κομμάτα παστίτσιο μαζί μου στο γυρισμό, τουλάχιστον ένα ταψί. δεν έκλεινε το τάπερ. και ο άλλος ο ευλογημένος 3 κομμάτια έφαγε κ μετά βογγούσε και κατέβαζε τις σουρωτές με το κιβώτιο! να σας πω και κάτι άλλο, εγώ πίνω περιέ, όχι σουρωτές. άκου εκεί σουρωτές. που πας ρε. περιέ και πανω, έχομεν κι ένα επίπεδο πανάθεμα δηλαδή!

πήρε ο πεθερός μου κάτι εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού και θα πάμε ταξιδάκι με τον Θεολόη. κάτι με λέει όμως πως θα πλήξει αυτός μαζί μου. τελευταία τέτοια νούμερα με κάνει και άρχισα και βαριέμαι και δε ξέρω τι να κάνω για να κινήσω το ενδιαφέρον του. και αποβλάκωση με τον υπολογιστή! αποβλάκωση!! θα το σπάσω καμια μέρα το κωλοεργαλείο και θα κλαίγεται! αμ το άλλο... πήραν στόχο για βελάκια και μου κάνανε το τοίχο, ελβετικό τυρί. άντε βάλε ξένο άνθρωπο στο σπίτι τώρα. τι να πεις, άντρες!

και δε θα με πάει πουθενά το τριήμερο ο άντεναμηπω. πουθενά! θα κάτσω στο χωριό να βράσω (κόλυββα που λένε) και οι άλλοι θα λιάζονται στας παραλίας!! λέω να βρω κανένα γκόμενο τουλάχιστον να με πηγαίνει καμια βόλτα γιατί μ αυτόν που έμπλεξα θα πιάσω μούχλες!!! και αράχνες μη σας πω!


πολλά πολλά φιλιά!

η αγανακτισμένη νίτσα!