καλε σεις!
ακόμα δε γύρισα απ τη χίο κ βραβεύτηκα! μα τι προκομένη θείτσα που είμαι τελοσπάντων!!
η αγαπητή μου συγγραφεύς με βράβευσε εμένα και τον Θεολόγη, ένας Θεός ξέρει για ποιόν λόγο. μάλλον της αρεσε που είμαι και κατίνα. εμ βέβαια.
βραβεύω με τη σειρά μου όλους τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες γιατί ξέρω πως όλοι και όλες τους έχουν προκομμένα ιστολιβιγκρουμ. δε με διαβάζουν ανεπρόκοποι εμένα!!
σας ευχαριστώ παρα παρα παρα απ τα τρίσβαθα της ψυχής μου πολύ, για το βραβείο, κυρία δαφνίδη. όταν με το καλό γίνω πειραιώτισσα, να έρθετε να σας τρατάρω κανένα υποβρύχιο.
που λέτε ήρθαμε απ τη χίο και έφερα και έφερα και σταματημό δεν είχα να βάζω στη βαλίτσα πράματα. ήθελα να σηκώσω όλα τα μαγαζάκια με τα πήλινα και τα ντρίλινα αλλά συγκρατήθηκα. και να σας πω γιατί, να γελάσετε. που λέτε μου γυαλίσανε 2 ποτηράκια-σφηνάκια με τη χίο απάν, ωραιότατα, με ένα πολύ μικρό μπουκαλάκι ούζο. ααα ωραίο, ωραίο ετοιμάστηκα να το πάρω αλλά με ξένισε η ετικέτα του ούζου. 3-4 μάρκες φημιστές έχει η χίος κ αυτό δεν ήταν μια από αυτές. για να δούμε που΄λέτε, και τι βλέπω? το ούζο ήταν απ τα Τρίκαλα! άιντε λέω!
και πήγα να πάρω και μαγνητάκια κάτι ωραία περόνια και κουτάλια στολισμένα ζωγραφισμένα του κόσμου τα χρώματα είχαν πάνω και τι βλέπω δίπλα στο μαγνήτη? μέιντ ιν τσάινα. ε άι γαμηθείτε πια. ούτε ένα ελληνικό της προκοπής.
και πήρα ένα μαγνητάκι που δε ξέρω από που είναι(ούτε θέλω να ξέρω, γιατι θα με ανεβεί η πίεση) γράφει χίος μπροστά κ είναι σα βιβλίο, με εκατομμύρια χρώματα κι αυτό και έχει ένα χαλασμένο θερμόμετρο εκτός κι αν όντως οι θερμοκρασίες υπο σκιάν είναι 42 κελσίου αλλά ήταν ωραίο το σκασμένο, του άρεσε και του Θεολόγη, χαλάς χατίρια μετά?
πήρα και υποβρύχια για τη μάνα μου και λικέρια για τα καρντάσια μ και λουκούμια και μαστίχες για τα πεθερικά (μη με πουν και τίποτα, ότι δε τους σκέφτηκα και με αποκληρώσουν, κρίμα να τα χάσω τόσα ακίνητα) και μαστίχες για τις φιλενάδες μου και και και. αφού σας είπα, η βαλίτσα δεν έκλεινε.
αχ φιλενάδες μου τι να σας πω. πολύ θαύμα γεύση η χίος. το πρωί να μοσκοβολά μαστίχα και το βραδυ γιασεμί. αχ πως ήθελα να τα ξηλώσω τα γιασεμιά. μια που λέω γιασεμί, τα δικά μου τα φυτά απέθαναν. σωα τας φρένας ένα πράγμα. ευτυχώς το αγιόκλημα και κανα2 άλλα που χρειαζόμαν, δε ψόφησαν κ πιστεύω να τα αναπτερώσω λίαν συντόμως, αλλιώς να μη με λένε νίτσα εμένα. ορίστε μας.
και τι σας έλεγα. α ναι, για τη χίο. προσπαθήσαμε να πιάσουμε και παιδί με τον Θεολόγη αλλά τελικά πιάσαμε μόνο ένα ψάρι, κι αυτό ούτε καν συναγρίδα, ούτε για μεζέ δε μας έκανε και το πετάξαμε στη θάλασσα πάλι, να το φάνε τα μεγαλύτερα ψάρια. πότε θα γίνω μάνα επιτέλους? με ψάρια θα τη βγάζω η γυναίκα?
και φάγαμε και φάγαμε. ωσάν τα γουρούνια ήμασταν στο βαπόρι του γυρισμού, αφού έγερνε λιγάκι στη μεριά μας και μας έκανε παρατήρηση ο πλοίαρχος. δε μας χέ**ις ρε κυρ πλοίαρχε, οδοντογλυφίδες ήθελες να γίνουμε δηλαδή? και το άλλο το κουλό, 5 ευρώ το τοστάκι. μου φυγαν τα καφάσια. έλα Χριστέ και Παναγιά δηλαδή. όταν πηγαίναμε μια χαρά ούτε 2 ευρά το τοστ. θαύμα πράματα. και μετα 5 ευρώ. άντε πλήρωνε κι άμα θες κάτσε πήδα απ τη πείνα!
ληστεία κανονική η νελ. γιατί με αυτήνα γυρίσαμε. και να πω ότι ήταν κανένα κρουαζιερόπλοιο, ούτε για σωστική λέμβος δεν έκανε. αίσχος.
και τελοσπάντων! περάσαμε υπέροχα! μείναμε
εδώ (καντε κλικ να δειτε σε τι δωματιάρες μείναμε και είναι ν απορείς πως δε πιάσαμε παιδί )
μας γύρισε και ο φίλος του Θεολόγη, ο Απόστολος. αχ τι καλό και χρυσό παλικάρι, όλο να μας ευχαριστήσει. να του βρούμε βρε καμια γυναίκα να αγιάσει ο άνθρωπος. χάρμα χάρμα. και οι χιώτες χάρμα άτομα. μόνο η αχαρακτήριστη η φιλενάδα μου η χιώτισσα, ούτε ένα τραπέζι, ούτε μια γύρα. και φοβόταν να έρθει μέχρι εκεί που μέναμε (γιατί μέναμε λίγο μακριά απ τη πόλη) ενώ εμείς που πήγαμε μέχρι τη βουλγαρία με τη μηχανή, τι να πούμε. ούτε ένα νεραντζάκι γλυκό να μας κεράσει κι αυτή. ούφ. με σύγχισε. και με είπε θα με αποχαιρετήσει στο καράβι. πα**ριές! ούτε καν το μαντήλι της είδα! δε βαριέσαι, καλά να είναι εκεί που είναι, μας γύρισε ο απόστολος και με φτάνει.
να πάτε και σεις στη χίο. και άμα δε μπορείτε να κάνετε παιδιά, στη χίο σίγουρα θα κάνετε!! είναι υπέροχο νησάκι!
σας αφήνω με ένα λικεράκι μαστίχας να σας γλυκάνω!
φιλάκια!
θεία εκ χίου νίτσα!
στο βαπόρι από τον Πειραιά για Χίο (πολύς έρωτας βρε αδερφέ!)
το ψαρικό που έπιασε ο Άκης. συναγρίδα!! εννοείται πως το αφήσαμε πίσω στο νερό..οι θάλασσες εκεί είναι υπέροχες...
η μαστίχα κατά τη διάρκεια παραγωγής!
στα σοκάκια στα Μεστά. πολύ γραφικό μαστιχοχώρι
η ανατολή του ήλιου στο λιμάνι της Χίου