Και πάλι μαζί σας!

αχ αγαπητά μου παιδιά! αγαπητοί μου βλόγερς...

χίλια συγνώμη που σας απαράτησα αλλά δεν ήμουν σε mode για ξεκατινιάσματα βρε αδερφέ.

γκρινιάζω συνέχεια. συνέχεια μα συνέχεια. και βρίζω τους καταραμένους τους αθηναίους τους οδηγούς που κοντεύουν να με πατήσουν κάθε φορά που περνάω το δρόμο! και μερικοί βλάχοι με τρομάζουν κ εξεπίτηδες! ας τολμήσουν να με πατήσουν, θα τους πω εγώ! μήνυση θα τους κάνω! θα τους πάρω τα πάντα! και το αμάξι και το κότερο και το διαμέρισμα! άι σιχτίρ μ αυτούς!

καλός είναι ο Πειραιάς. μόνο για βόλτες. για τίποτε άλλο. όχι οτι έχω και κότερο αλλά αμα με πατήσει οδηγός, θα έχω λίαν συντόμως.. αλλά βρε αδερφέ, χειμώνιασε. που θα το τρέχω το κότερο μες τη βροχή?

και ποιος μου λεει πως άμα με πατήσει οδηγός θα είμαι σε θέση να οδηγήσω κότερο?ε?..

και άλλα ωραία φαιδρά σας έγραφα για να τα σηκώσω. αλλά βαριόμαν!

και που λέτε, κουρεύτηκα, τα κανα καρέ με φράντζα. πήγα σ έναν κομμωτή (ο Θεός να τον κάνει άντρα) και κοβε κοβε κοβε  μ έκανε σαν αγριοκατσικο. τελοσπαντων ολοι μου λενε οτι μου παει. αλλά αλλη χάρη το μακρύ μαλλι άλλη χάρη το κοντό. θα τα μακρύνω πιο εύκολα για το γάμο τώρα. και λέω να τα κάνω και μελί.

το χρώμα το διάλεξε ο Θεολόγης. κάτι έχει αυτός με τα ξανθά , δε μου το βγάζεις απ το νού αυτό!

και που λέτε, δευτέρα πετάω για σαλονίκη! όποτε βρίσκω ευκαιρία, πετάω! και αλλές φορές πάω οδικώς.
τι έπαθα η γυναίκα, τι έπαθα.. πήρα μια φορά την απόφαση να ανέβω με λεωφορείο στας σαλόνικας. ελα που η μαντάμ ήμαν μαθημένη με τα αεροπλάνα και σε μια ώρα το πολύ τελείωνε η υπόθεση.. και στο λεωφορείο εφοδιάστηκα, περιοδικά, μπισκότα, κινητά, λαπτοπ, κτλ κτλ. άντε στη πρώτη ώρα κάτι έγινε, στη δεύτερη ώρα είδα κάτι χαζομάρες στο λάπτοπ, ε την τρίτη ώρα δε τη πάλευα.. ούτε ύπνος μ έπιανε ούτε να χαλαρώσω (που άμα χαζεύω έξω αδειάζει το κεφάλι μου και περναν οι ώρες και χαμπάρι δε παίρνω) ούτε τη ταινία που μας έβαλε το σαϊνι ο οδηγός μπόρεσα να δω γιατί ήμουν μακριά και τα γράμματα ήταν σα μυρμήγκια..

άσχημο πράμα το λεωφορείο! αλλά τι να κανω δε με βόλεψαν και τα αεροπλάνα, σιγά μη δώσω 160 ευρά για να παω σαλόνικα, που και με 40 παω κι ερχομαι. άλλο άμα κάνω 2 μέρες να φτάσω...

άρχισα να συνηθίζω τη δουλειά αλλά κουράζομαι ρε σεις. με τρελαίνουν οι χαζοί συνοδοί. και γιατί δε τρέχει ο ορός, και γιατί ο παππούς δε μπορεί να κλάσει, και γιατί η γιαγιά κρέμεται έτσι απ το κρεβάτι, (την έπιασε το ταπεραμέντο ρε μάστορα..) και γιατί ο καθετήρας έφυγε (που πήγε χριστιανή μου??) και γιατί δεν έχουμε στατό για τους ορούς (καλα μωρη, στραβη εισαι?? 10 εχουμε στο διαδρομο..) και σα να μην έφταναν αυτοί, έχω και τη προϊσταμένη που μου ζαλίζει τον έρωτα. και γιατί αυτό ειναι εδώ και δεν είναι εκεί και γιατί αυτός ο ασθενής είναι βρεγμένος (ήρθε τρέχοντας επειδή έβρεχε..) και γιατί η γιαγιά έχει αυτό στη μύτη της και δε το έχει στο πόδι της (γιαγια-λαστιχο) και γιατί το ένα και γιατί το άλλο!!!

απαρατηστε με επιτέλους..

θα φύγω ρε. θα πάω αλλού. κ μετά να δούμε πως θα στρώνετε τις γιαγιάδες-Κομανέτσι και τους παππούδες-Κεντέρηδες...

αγανακτισμένα φιλιά
Χατζηνίτσα!

Α να της καεί το βίδεο!

ΝΑ της καεί το βίδεο και το διβεδι και όλες οι ηλεκτρικές οι συσκευές της παλιοβρώμας που με μάτιαξε και αρρώστησα!!!

ακόμα δε πρόλαβα η χριστιανή να κατέβω στας αθήνας, με το που ανέβηκα ενστασέρρας αρρώστησα! ο λαιμός ναααα πρήξιμο! λες και με φούσκωσαν τις αμυγδαλές με τρόμπα είμαι! τις έβλεπα στο καθρέφτη και σταυροκοπιόμαν! πήγα σήμερα στον ΙΚΑ να διαγραφώ και καλά που μ έκοψε και πήγα στον ωριλα και με έδωσε αντιβίωση. κ ήδη ψιλοζαλίζομαι. αλλά να σας πω την αλήθεια, το μυρίστηκα ότι θα αρρωστήσω, απ την αθήνα με πονούσε ο λαιμός και δεν έδινα σημασία, έχει και καλό κλίμα εκεί κάτω, και δε χειροτέρευα. ε, λέω, θα με περάσει. έλα όμως που δε με πέρασε και με το που πάτησα τα σέρρας, ωπ! να σου ο λαιμός!

ξέρετε τι χάλια κλίμα έχουν τα σέρρας? α πα πα. υγρασία στο φουλ. που ν απλώσεις ρούχα έξω. καλύτερα αστα στο πλυντήριο, πιο καλά θα στεγνώσουν! και το μαλλί το ευλογημένο, δευτερόλεπτα δε κρατάει μ αυτή την υγρασία. μέχρι και σγουρά που τα έκανα, σκατά γίνανε σε 5 λεπτά! και όσο ήμαν σαλονίκη φοιτήτρια, μόνο ο λαιμός με πονούσε, ούτε πυρετό, ούτε συνάχι, ούτε τίποτα. με τις αντιβιώσεις ήμανε μονάχα και περνούσε στο πιτς φιτίλ! αμα την άφιξη μου στα σέρρας, γαμήθκε το σύμπαν! με πιάνει μια φορά που λέτε ένας πονόλαιμος, ε αυτό ητανε! με τα σορόπια και τα χάπια και τα εισπνεόμενα ήμαν! μια βδομάδα κρεβατωμένη να παραμιλάω και να έχω παραισθήσεις, ούτε το καλύτερο χόρτο δε σε φτιάχνει έτσι! τι καντήλια τα έριξα τα σέρρας!!! και τώρα πάλι αρρώστησα!

αλλά δε λέω, με το που με είδαν οι θείτσες του χωριού, νααααα το μάτι! και νααα ο στόμας! που να είμαι καλά εγώ η χριστιανή!! με φάγανε οι έρμες, με φάγανε ζωντανή!! πάλι καλά που ο Θεολόγης δεν έπαθε τίποτα, γιατί θα είχα τύψεις. ανάθεμα το χωριό μ για χωριό δηλαδής!!

και που λέτε, το σπίτι στο Πειραιά, είναι πανέμορφο! 50 τετραγωνικά κι επιπλωμένο! βέβαια! μόνο διβεδι δεν έχει αλλά θα με πάρει τέτοιο είπε ο Θεολόγης. τι χρυσό παιδί που έχω βρε κορίτσια!! φτυστε τον μη τον ματιάξτε και σεις! θέλω να πάρω και επίστρωμα, απ αυτό που βάζουν στα κρεβάτια απαν, σα μικρό στρωματάκι, γιατί ψιλοσιχαίνομαι να κοιμηθώ σε ξένο στρώμα. δεν έχει τίποτα μωρε, πεντακάθαρο είναι. αλλά να, μας φούσκωσαν τα μυαλά στη σχολή με τα μικρόβια και τα κωλοβακτηρίδια και με έχει πιάσει μια καταραμένη φοβία.

αυτά τα νέα μου!
παω να κάνω γαργάρες με αλατόνερο μπας και δω προκοπή!

φιλάκια σας!

Χατζηνίτσα!

Ιστορίες γι αγρίους

χτες στη διευθύνουσα

μ γεια σας
δ βρε καλώστο το κορίτσι. πως λέγεσαι απο που εισαι κτλ κτλ
μ κτλ κτλ κτλ. πριν με τοποθετήσετε σε κάποιο τμήμα έχω αυτό το πρόβλημα κτλ κτλ κτλ
δ (με έκπληξη) α! και που θα σε βάλω να δουλέψεις? που μπορείς να δουλέψεις?
μ χμ. μονάδα ίσως?
δ α όχι εκεί. κάπου αλλού?
μ χμ. δεν ξέρω, αυτό είναι δική σας απόφαση
δ μα που θα σε βάλω???? (με τρομοκρατημένο και τσατισμένο ύφος)
μ (από μέσα της) στο κώλο σας. αι σιχτίρ.


σήμερα πήραν την απόφαση για να με τοποθετήσουν. ένα βήμα τη μέρα δηλαδής. πιο χαλαρά κι απ το χαλαρά είναι εδώ..

μ καλημέρα!
δ καλημέρα! α να δείς που θα σε βάλω εσένα!!
μ (με απορία) που θα με βάλετε? (από μέσα της) το πήρατε απόφαση τελικά? στο κώλο σας? χωράω?
δ από εδώ η τάδε, είναι προϊσταμένη στην α παθολογική
μ (από μέσα της ) να ψοφήσεις σκύλα, στη παθολογική???? τζάμπα τόσα πτυχία ρε?? (από έξω της) μάλιστα (και πριν προλάβει να πω λέξη)
δ θα πας προσωρινά εκεί μέχρι να έρθει το προσωπικό (λογικά είναι σε άδεια, απ ότι είδα στο πρόγραμμα)
μ (από μέσα της) ναι καλά. για πότε θα σου ρθει η μετάθεσή μου, το προσωπικό ακόμα διακοπές θα είναι. (από έξω της) ωραία

στο τμήμα

γεια σας ξερω γω κτλ κτλ κτλ. ευτυχώς είμαι με μια συναδέλφισσα που σπουδάζαμε μαζί στο ΤΕΗ και καταλαβαινόμαστε. όλα τα άλλα τα ζώα κοιμούνται όρθια! 30 ασθενείς και κάναμε 3 ώρες νοσηλεία! που στο παπανικολάου είχαμε μεν την ίδια δύναμη αλλά μέσα σε 1 ώρα τελείωναν τα πάντα!! ζωντόβολα. πολύ ζωντόβολα. και δε θέλω να το παινευτώ αλλά πρέπει να είμαι η μόνη που δουλεύει ξύπνια. καλα εντάξει, μπορείτε να με πείτε και ψώνιο...


και με πονάν τα πόδια μου ρε σεις. τι πράμα ειν αυτό? πρέπει να πάρω ειδικά σαμπό να μη πάθω και καμια θρόμβωση η γυναίκα. βέβαια. και μη κατεβάσω φλεβίτη ειδαλλώς, θα με παρατήσει ο Θεολόγης!

ααααααχ αυτός ο έρμος. πόσο τον πεθύμησα!

αύριο πάλι!
νίτσα!

αχ καλέ!

καλε σεις καλε σεις!

σας έχασα καλέ!

που πήγατε που πήγα!!!
άσταναπανε!! χαθήκαμε! αλλά κι εσείς, ούτε ένα τηλέφωνο, ένα μέιλ, ένα σήμα καπνού κατιτίς βρε αδερφέ.. τίποτα!

η τεμπελίτιδα έχει εξάρσεις το καλοκαίρι κ αυτός είναι ένας από τους λόγους που σταμάτησα να κουτσομπολεύω το κόσμο και το κοσμάκη. και επειδή καλά κρατάει μέχρι στιγμής, το μπλογκ θα παραμείνει κλειστό μέχρι νεωτέρας... θα σας γράφω που κ που αλλά μη περιμένετε και σεντόνια...


τις προάλλες ήρθε πάλι η ευλογημένη η πεθερά κ μου φερε ένα ταψί (επαγγελματικό, όχι αστεία) κοτόπουλο με πατάτες να το φάμε λέει το μεσημέρι ολοι μαζί. έλα που δεν ήξερα τι ώρα θα ρθουν και μαγείρεψα φακή για μένα και το Θεολόγη. και σα να μην έφτανε το κοτόπουλο, μ έφερε και 4 τάπερ γεμιστά. θα σκάσω καλέ, πότε τα έκανε όλα αυτά? και ήρθανε και σχετικά νωρίς?! μας έφερε και μιλφέιγ (απομίμηση ήτανε βασικά, εγώ θα το κάνω πολύ καλύτερο, να της πέσει ο τσενιές όταν το δοκιμάσει (το σαγόνι βρε αστοιχείωτα) αλλά ας μην είμαστε και αχάριστες, καλά έκανε η γυναίκα, εγώ φεύγω στην πρωτεύουσα αύριο, ας έχουν να φαν τα ζωντανά μη με ρημάξουν τη κουζίνα και τη κάνουν αγνώριστη. μετά θα γίνω αυτό που έλεγε η διαφήμιση " στο βιλαριμπα ακόμα τρίβουν"

γιατί δε τους κόβει να τα καθαρίσουν εκείνη την ώρα κ όταν θυμηθουν να πετάξουν κανένα βιτέξ πάνω απ τα μάτια να μαζέψουν τις σάλτσες, οι σάλτσες έχουν γίνει ένα με το φούρνο. ε τι να καθαρίσεις χριστιανέ μου. και δε τους κόβει επίσης να βάλουν λίγο άβα να φύγει η βρωμιά. με στεγνό σφουγγάρ. έλα Χριστε και Παναγια δηλαδή. πες με συ, τι να βγάλεις με το στεγνό το σφουγγάρι??

και την ώρα του φαγητού, λέει ο μέγας άρχοντας πεθερός, να φάμε έξω. ε εκεί δεν άντεξα, με ήρθε να τον κοπανήσω με το ταψί και το κοτόπουλο μαζί. τελοσπάντων πήγα σπίτι με πολύ βαριά καρδιά που θα έμενε η φακή στη κατσαρόλα και το ασυμμάζευτο κοτόπουλο εδώ κι εκεί και τα συμμάζεψα. τι τάπερ τι αλουμινοχαρτα, ένα χάος το ψυγείο απ τα κοτόπουλα και τα γεμιστά της πεθεράς. και μετά με λέει συνέχεια "κάνε δίαιτα τον Θεολόγη καλέ, σα μπάλα έγινε" να τη δώσω μια με τη μπάλα τότε που με κουβαλάει εκατό κιλά φαϊ και με ζητά να τον κάνω και δίαιτα.

Πήγαμε και στα Ιεροσόλυμα, γινήκαμε Χατζήδες τώρα. βέβαια. Χατζηνίτσα να με λέτε από δω και μπρος. περάσαμε πολύ ωραία αλλά με βγήκε η ψυχή με τις θείτσες! τέτοιο σπρωξίδι, ούτε ο Θεολόγης όταν είμαστε τα 2 μας δεν μου δίνει. και τσαλαπάτημα, να φτάσουν πρώτες στο δέσποτα να πάρουν ευλογία! γιατί αμα φτάσουν πιο μετά, θα ληξει η ευλογία και θα μπαγιατέψει. ξύλο ήθελαν οι θείτσες, ξύλο! πατ πατ στα κεφάλια με μια σανίδα! μα πολύ χωριάτες ρε σεις. πολύ απολίτιστες. θα με πείτε, από που ήρθαν? ε καλά τα είπατε, απ τα χωριά ήρθαν... αμ είδα και τις άλλες που ήρθαν απ τη πόλη, πόσο προκομμένες ήταν. αυτές έσπρωχναν πιο πολύ να πάρουν γω δε ξερω τι.

και να μας κοιταν εμένα και τον Θεολόγη και να μας λεν συνεχεια "καλε αδερφάκια είστε?" ναι με ήρθε να της πω και στο κρεβάτι κανουμε γουτσουγουτσου. α να χαθειτε δηλαδη. ε όταν μάθαιναν που είμαστε αρραβωνιασμένοι, το βούλωναν. πάλι καλά δηλαδή. ε και μη σε ρωτήσει κανείς από που είσαι, άμα τον πεις απ το τάδε χωριό, το μετανιώνεις απευθείας. αρχίζουν τα "ο μπατζανάκης του θείου του παππού του ξαδέρφου μου έχει μια γνωστή εκεί.." και να επιμένεις πως λείπεις πολλά χρόνια απ το χωριό, εκεί αυτοί, ντε και καλά να καταλάβεις τη γνωστή. και άντε να τη ξέρεις, μετά ρωτάνε τι έκανε παντρεύτηκε πέθανε και τα λοιπα και τα λοιπά

δε ξαναπηγαίνω πουθενά με το ΚΑΠΗ. πλάκα με κάνετε τώρα? άλλη φορά μόνο με νεολαία σαν και μας. α στο καλο τους πια.


και φεύγω αύριο στας αθήνας και ψάχνω για σπιτ. και είδαμε με τον Θεολόγη τις προάλλες που κατεβήκαμε 2 τρύπες. η μια είχε μια κουζίνα όσο ένα γραφείο για ηλεκτρονικό υπολογιστή, με την όπισθεν έμπαινες. τι να μαγειρέψω εδώ ρε χριστιανέ μου? και που να το κόψω το κοτόπουλο να το κάνω αλακρέμ? εεεε??? και η δεύτερη η τρύπα βρωμοκοπούσε σκατίλας. μα θα θελα να ξερα τη χλωρίνη δε τη ξέρουνε??? και μια κουζίνα που είχε κι αυτό, προπολεμική. είχε και τα σπιτάκια απ τις κατσαρίδες. ε δε θα βρω κάτι της προκοπής? δε θα βρω???

και τέτοια που λέτε. σας αφήνω γιατί σας βαρέθηκα και πόνεσαν τα χέρια μ τσακα τσακα να γράφω. είχα και πολλά να σας πω μπρε.

άντε γειά σας!


σας φιλώ γλυκά!
θεία χατζηνίτσα!

Να μας ζήσω καλέ!

καλέ σήμερα έχω γενέθλια καλέ!
τα κλείσαμε τα 26 καλέ! μεγάλωσα! έγινα γυναίκα! (από τα 12 που μου ήρθε περίοδος έγινα βασικά αλλά μη το κάνουμε θέμα!)
ωρίμασα (ποιόν δουλεύω..?)
παντρεύτηκα (σε λίγο καιρό)
έχω λεφτά, δουλειά, σπίτι. μόνο τα παιδιά και τα σκυλιά με τα γατιά με λείπουν! αλλά έχω το ποντικό και τη καρδερίνα, πιστεύω τα καλύπτω!

τι προκομμένο κορίτσι που έγινα τελοσπάντων!

και για δώρο για τον εαυτό μου πήρα την silk epil της μπράουν που αποτριχώνει και μέσα στο νερό! τσουρομαδίστηκα τις προάλλες που τη δοκίμασα! τι πόνος και τι βογγητά! βέλαξα η γυναίκα αλλά είδα θαύματα! και άμα σκεφτείτε πως δίνω το λιγότερο 10 ευρά το μήνα για κεριά αποτρίχωσης, τα έβγαλε τα λεφτά της και με το παραπάνω! βέβαια!
και η αδερφή μου με αυτή τσουρομαδιέται, αλλά με πιο παλιό μοντέλο. ε βέβαια, εμείς είμαστε μονδέρνες.
και τι με είπε ένας γνωστός??? η χαρά της νοικοκυρούλας είσαι με λέει. μάλλον δεν ήξερε τι είναι η σιλκ επιλ να τον τσουρομαδήσω κι αυτόνα να μάθει. άκου εκεί νοικοκυρούλα. βρε άσχετε μη σε πω και σενα τίποτα, οι νοικοκυρουλες χρησιμοποιουν κλασσικο ξυραφι μπικ παντού. παντού όμως. μέχρι και στα μουστάκια!!! και γίνονται απο νοικοκυρούλες, νοικοκύρηδες.
ακου εκει νοικοκυρούλα. με συγχισε.
να παρει καμια ανεπροκοπη να τον πω εγώ. πέτρες θα τρώει για μεσημέρι.

και που λέτε, επειδή μου φάγατε τα αυτιά και τα μάτια, ορίστε μερικές φωτός από τη Χίο!
και μη το σκέφτεστε, να πάτε!

στο βαπόρι από τον Πειραιά για Χίο (πολύς έρωτας βρε αδερφέ!)

το ψαρικό που έπιασε ο Άκης. συναγρίδα!! εννοείται πως το αφήσαμε πίσω στο νερό..οι θάλασσες εκεί είναι υπέροχες...

η μαστίχα κατά τη διάρκεια παραγωγής!

στα σοκάκια στα Μεστά. πολύ γραφικό μαστιχοχώρι

η ανατολή του ήλιου στο λιμάνι της Χίου

ελπίζω να σας άρεσαν!
τώρα σας αφήνω!
παω να φάω μπογάτσα!

καλε σεις!

καλε σεις!



ακόμα δε γύρισα απ τη χίο κ βραβεύτηκα! μα τι προκομένη θείτσα που είμαι τελοσπάντων!!

η αγαπητή μου συγγραφεύς με βράβευσε εμένα και τον Θεολόγη, ένας Θεός ξέρει για ποιόν λόγο. μάλλον της αρεσε που είμαι και κατίνα. εμ βέβαια.



βραβεύω με τη σειρά μου όλους τους αναγνώστες και τις αναγνώστριες γιατί ξέρω πως όλοι και όλες τους έχουν προκομμένα ιστολιβιγκρουμ. δε με διαβάζουν ανεπρόκοποι εμένα!!


σας ευχαριστώ παρα παρα παρα απ τα τρίσβαθα της ψυχής μου πολύ, για το βραβείο, κυρία δαφνίδη. όταν με το καλό γίνω πειραιώτισσα, να έρθετε να σας τρατάρω κανένα υποβρύχιο.




που λέτε ήρθαμε απ τη χίο και έφερα και έφερα και σταματημό δεν είχα να βάζω στη βαλίτσα πράματα. ήθελα να σηκώσω όλα τα μαγαζάκια με τα πήλινα και τα ντρίλινα αλλά συγκρατήθηκα. και να σας πω γιατί, να γελάσετε. που λέτε μου γυαλίσανε 2 ποτηράκια-σφηνάκια με τη χίο απάν, ωραιότατα, με ένα πολύ μικρό μπουκαλάκι ούζο. ααα ωραίο, ωραίο ετοιμάστηκα να το πάρω αλλά με ξένισε η ετικέτα του ούζου. 3-4 μάρκες φημιστές έχει η χίος κ αυτό δεν ήταν μια από αυτές. για να δούμε που΄λέτε, και τι βλέπω? το ούζο ήταν απ τα Τρίκαλα! άιντε λέω!

και πήγα να πάρω και μαγνητάκια κάτι ωραία περόνια και κουτάλια στολισμένα ζωγραφισμένα του κόσμου τα χρώματα είχαν πάνω και τι βλέπω δίπλα στο μαγνήτη? μέιντ ιν τσάινα. ε άι γαμηθείτε πια. ούτε ένα ελληνικό της προκοπής.

και πήρα ένα μαγνητάκι που δε ξέρω από που είναι(ούτε θέλω να ξέρω, γιατι θα με ανεβεί η πίεση) γράφει χίος μπροστά κ είναι σα βιβλίο, με εκατομμύρια χρώματα κι αυτό και έχει ένα χαλασμένο θερμόμετρο εκτός κι αν όντως οι θερμοκρασίες υπο σκιάν είναι 42 κελσίου αλλά ήταν ωραίο το σκασμένο, του άρεσε και του Θεολόγη, χαλάς χατίρια μετά?


πήρα και υποβρύχια για τη μάνα μου και λικέρια για τα καρντάσια μ και λουκούμια και μαστίχες για τα πεθερικά (μη με πουν και τίποτα, ότι δε τους σκέφτηκα και με αποκληρώσουν, κρίμα να τα χάσω τόσα ακίνητα) και μαστίχες για τις φιλενάδες μου και και και. αφού σας είπα, η βαλίτσα δεν έκλεινε.



αχ φιλενάδες μου τι να σας πω. πολύ θαύμα γεύση η χίος. το πρωί να μοσκοβολά μαστίχα και το βραδυ γιασεμί. αχ πως ήθελα να τα ξηλώσω τα γιασεμιά. μια που λέω γιασεμί, τα δικά μου τα φυτά απέθαναν. σωα τας φρένας ένα πράγμα. ευτυχώς το αγιόκλημα και κανα2 άλλα που χρειαζόμαν, δε ψόφησαν κ πιστεύω να τα αναπτερώσω λίαν συντόμως, αλλιώς να μη με λένε νίτσα εμένα. ορίστε μας.



και τι σας έλεγα. α ναι, για τη χίο. προσπαθήσαμε να πιάσουμε και παιδί με τον Θεολόγη αλλά τελικά πιάσαμε μόνο ένα ψάρι, κι αυτό ούτε καν συναγρίδα, ούτε για μεζέ δε μας έκανε και το πετάξαμε στη θάλασσα πάλι, να το φάνε τα μεγαλύτερα ψάρια. πότε θα γίνω μάνα επιτέλους? με ψάρια θα τη βγάζω η γυναίκα?



και φάγαμε και φάγαμε. ωσάν τα γουρούνια ήμασταν στο βαπόρι του γυρισμού, αφού έγερνε λιγάκι στη μεριά μας και μας έκανε παρατήρηση ο πλοίαρχος. δε μας χέ**ις ρε κυρ πλοίαρχε, οδοντογλυφίδες ήθελες να γίνουμε δηλαδή? και το άλλο το κουλό, 5 ευρώ το τοστάκι. μου φυγαν τα καφάσια. έλα Χριστέ και Παναγιά δηλαδή. όταν πηγαίναμε μια χαρά ούτε 2 ευρά το τοστ. θαύμα πράματα. και μετα 5 ευρώ. άντε πλήρωνε κι άμα θες κάτσε πήδα απ τη πείνα!

ληστεία κανονική η νελ. γιατί με αυτήνα γυρίσαμε. και να πω ότι ήταν κανένα κρουαζιερόπλοιο, ούτε για σωστική λέμβος δεν έκανε. αίσχος.

και τελοσπάντων! περάσαμε υπέροχα! μείναμε εδώ (καντε κλικ να δειτε σε τι δωματιάρες μείναμε και είναι ν απορείς πως δε πιάσαμε παιδί )

μας γύρισε και ο φίλος του Θεολόγη, ο Απόστολος. αχ τι καλό και χρυσό παλικάρι, όλο να μας ευχαριστήσει. να του βρούμε βρε καμια γυναίκα να αγιάσει ο άνθρωπος. χάρμα χάρμα. και οι χιώτες χάρμα άτομα. μόνο η αχαρακτήριστη η φιλενάδα μου η χιώτισσα, ούτε ένα τραπέζι, ούτε μια γύρα. και φοβόταν να έρθει μέχρι εκεί που μέναμε (γιατί μέναμε λίγο μακριά απ τη πόλη) ενώ εμείς που πήγαμε μέχρι τη βουλγαρία με τη μηχανή, τι να πούμε. ούτε ένα νεραντζάκι γλυκό να μας κεράσει κι αυτή. ούφ. με σύγχισε. και με είπε θα με αποχαιρετήσει στο καράβι. πα**ριές! ούτε καν το μαντήλι της είδα! δε βαριέσαι, καλά να είναι εκεί που είναι, μας γύρισε ο απόστολος και με φτάνει.

να πάτε και σεις στη χίο. και άμα δε μπορείτε να κάνετε παιδιά, στη χίο σίγουρα θα κάνετε!! είναι υπέροχο νησάκι!

σας αφήνω με ένα λικεράκι μαστίχας να σας γλυκάνω!
φιλάκια!

θεία εκ χίου νίτσα!

Καλοκαίριασε!

εμ βέβαια καλοκαίριασε, καιρός ήταν βέβαια! όλο κρύα κρύα κρύα, ούτε ένα μίνι της προκοπής να φορέσω..

που λέτε ο Θεολόγης θα με πάει ταξίδι τέλη του μήνα! βέβαια! τον εκβίασα το Πάσχο και τον είπα " μ έσκασες βρε άνθρωπε όλο μέσα μέσα και όλο σέρρες σαλονίκη, πότε θα με πας ένα ταξίδι να ξελαμπικάρω και γω η γυναίκα? αααα δεν έχει φέτος τέτοια, θα πάμε τώρα (δηλαδή για το Πάσχο) στα Τρίκαλα αλλά το καλοκαίρι θα με πας σε νησί! τέλος!" ε είναι να μη με φοβηθεί το μάτι του? και χτες τα κλείσαμε όλα, τρενα, βαπορια, δωμάτια. και θα μένουμε σε ένα πολύ ρομαντικό μέρος. αλλά για να δούμε που θα μας βάλει να κοιμηθούμε ο ιδιοχτήτης γιατί είναι κάστρο το μέρος και παίζει να χει και μπουντρούμια. και κάτι μου λέει πως άμα κάνουμε θόρυβο, δε τα γλυτώνουμε.

και τέτοια με τον Θεολόγη. έστρωσε λιγάκι χαρακτήρα, έτσι κάνει μόλις δει ότι του φεύγω!

θα κάνω και μπωτέ παρασκευή με το καλό, να χω σινιαρισμένο το νύχι, μη τρομάξουν οι Χιώτες!

τις προάλλες καλέ μαντέψτε ποιόν είδα στο χωριό. έναν μπάρμπαν της κακιάς ώρας που όταν ήμαν στα νιάτα μου τον έψηνα να με κάτσει. δε πήγε πολύ το ψηστήρι, μια βδομάδα και μετά τον παράτησα. αλοίμονο δηλαδή. 2 μέτρα γυναίκα και να παρακαλάει? ήμαν και στα φόρτε μου τότε! να μαλλί μακρύ και κόκκινο, να μέση δαχτυλίδι, να κώλος έμορφος. και δε μου έκατσε ο βλακαμάς. καλά που μου έκατσε ο Θεολόγης, ξέρετε τι λέει για το καιρό που με πρωτογνώρισε? "και ποιός τυφλός δεν ήθελε το φως του τότε βρε αγάπη μου?"βέβαια!
και που λέτε ο μπάρμπαν αυτός ήταν κάποτε μπάρμαν (τώρα είναι ιδιωτικός υπάλληλος) στο μπαράκι που βγαίνουμε στο χωριό και τότε στα νιάτα μ που βγαίναμε με τη Γίτσα και περνούσαμε ώρες ολόκληρες πάνω στο μπαρ (και κατω και διπλα, τι να σε λέω!) μας πότιζε σφηνάκια και φαρμάκια. άλλο που δε θέλαμε και μεις και τα κοπανούσαμε 2-2 τα υποβρύχια. κάτι μεθύσια που κάναμε τότε! σα παρδαλό κοτόπουλο γυρνούσα στο σπιτ! και που λέτε αυτός ψάχνει ευκαιρία να χωρίσω με τον Θεολόγη για να με σύρει στα νερά της αμαρτίας. ούξου απο δω πέρα αλήτη και κοπρόσκυλο! τς τς τς σεβας μηδεν!

και ήρθε με τον ξάδερφο τον ξένο (δεν μιλούσε γρι ελληνικά ο κύριος) ο αρρενωπός ο έτσι ο αλλιώς, θεό τον έκανε η Γίτσα που τον είδε. και τωρα συνδυασμός ο ξένος με τον μπαρμαν, αταίριαστοι. δε σου περνούσε καν απ το μυαλό ότι ήταν ξαδέρφια! και μιλούσε η Γίτσα με τον ξένο και ο μπαρμαν προσπαθούσε εις ματην να χωθεί στη συζήτηση. αλλά η Γίτσα μας σα γλωσσολόγα, τα μιλούσε φαρσί.. άντε να την φτάσει ένας απλός και ταπεινός μπάρμπαν!

και τέτοια πράματα. δεν έγινε και τίποτε αμάν στο χωριό που πήγα τις προάλλες. μόνο που μας ξαναμάτιαξαν, τι κακό πράμα είναι αυτό. θέλει να κυκλοφορώ με ματόχαντρα, τέτοια που βάζουν στο σπίτι. α σιχτίρια δηλαδή.

και κάτι κοτόπουλα και κάτι σουγλάκια που κοπανήσαμε. να ναι καλά ο Ξενοφώντας και ο παππούς του Θεολόγη που μας τάισαν, γιατί άσιτοι θα γυρνούσαμε στη Σαλόνικα. και γυρίσαμε με κάτι τάπερ που δε κλείνανε! και κάτι ζαρζαβάτια κάτσε καλά!

κ επειδή δεν έχω κάτι συνταρακτικό να σας πω, ένα τέλειο γλυκό που το έφτιαξα ψε και δεν έμεινε ούτε δείγμα. μόνο ο ζελές στο ψυγείο που ήταν να κάνω άλλο γλυκό αλλά βαριόπιασα.

Γιαουρτογλυκό με μπισκότα

Υλικά για 6 ποτηράκια

(επειδής μας βολεύει πολύ το μικρό ποτηράκι (του κρασιού) κι όχι η φόρμα, τα έκανα εκεί. εσείς αν θέλετε καν τε το στο πυρεξ ή στη κουμπωτή φόρμα σας)

12 μπισκότα πτι μπερ
1 κουτί ζελέ ανανά (ή ότι θέτε) (100γρ. συνήθως τα πουλάνε σε πακέτο προσφοράς με 2 κουτιά, δηλαδή 2 φακελάκια των 100 γρ)
1 κονσέρβα ανανά (ή ότι θέτε)
το ζουμί από τη κονσέρβα
1/4 γιουγούρτ (=γιαούρτι, στραγγιστό κατά προτίμηση)
1/4 από το μικρό το κουτί το λάιτ κρέμα γάλακτος
λίγο ζάχαρη


εκτέλεσις

ανοίγουμε τις κονσέρβες και κρατάμε το ζουμί. κόβουμε σε κομματάκια τον ανανά(3 ροδέλες είναι αρκετές φαντάζομαι, αν βρείτε μικρότερη συσκευασία ανανά από τις μεγάλες κονσέρβες, επιλέξτε την). φτιάχνουμε τον ζελέ και αντί να προσθέσουμε το δεύτερο ποτήρι νερό, προσθέτουμε το ζουμί του ανανά μόνο ένα ποτήρι, όχι όλον. τον βάζουμε στο ψυγείο να δέσει λιγάκι, όχι να πήξει εντελώς (σημαντικό) χτυπάμε λίγο τη κρέμα γάλακτος να αφρατέψει και προσθέτουμε το γιουγούρτ. τα χτυπάμε προσθέτοντας τη ζαχαρίτσα μας (μπορούμε και να μη βάλουμε) και προσθέτουμε τον ζελέ. αν βιάζεστε, και χωρίς να έχει δέσει ο ζελές, πάλι μπορούμε να τα ανακατέψουμε αλλά το μίγμα αυτό το αφήνουμε λίγο στο ψυγείο να δέσει.
τρίβουμε το μπισκότο στο μούλτι. βάζουμε ελάχιστο γάλα στα ποτηράκια και προσθέτουμε 1 κουταλιά σούπας μπισκότο και ανακατεύουμε με ένα πηρουνάκι.
βάζουμε το μίγμα με τον ανανά μέσα στα ποτηράκια. τον ζελέ ή και το μείγμα τα θέλουμε λίγο σφιχτά γιατί αμα είναι ρευστά, θα μπει μέσα στο μπισκότο και θα το κάνει χάλια. ενώ αν είναι λιγάκι συμπαγές, το μπισκότο παραμένει τραγανιστό.
βουρ στο ψυγείο τα ποτηράκια μας. σε 3-4 ώρες είναι έτοιμα. ή και νωρίτερα, εμείς τα φάγαμε πολύ πιο μετά αφού τα έφτιαξα, γι αυτό.

υλικά για φόρμα κουμπωτή

1μισι πακο πτιμπερ
βούτυρο για το μπισκότο (περί τα 125γρ)
μισό κιλό γιαούρτ (εγώ παίρνω το τοταλ, με βολεύει η συσκευασία κ είναι ωραίγιο γιουγούρτ)
2 κουτιά ζελέ ανανά
1 κονσέρβα ανανά
μισή κρέμα γάλακτος από το μικρό κουτί της λάιτ
λίγο ζάχαρη

η διαδικασία είναι ίδια. αντί για γάλα προσθέτετε το βούτυρο στο μπισκότο και το ανακατεύετε. το τοποθετείτε στη φόρμα και το πατάτε για να γίνει ομοιόμορφη βάση. δε ξέρω κατά πόσο ξεκολλάει και δε διαλύεται όμως, γι αυτό προσοχή.

μπορούμε στο μίγμα να προσθέσουμε σπασμένο μπισκότο και κομματάκια σοκολάτας γάλακτος. εγώ το έκανα κ ήταν κόλαση. επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ότι φρούτο μας αρέσει αρκεί να ταιριάζει. σήμερα θα κάνω το ίδιο με ζελέ λεμόνι και ζαχαρωμένες φλούδες εσπεριδοειδών κομματάκια (όπως τα μαρασκινο, δε ξέρω πως τα λένε..) θα βγάλω και φωτό να γουστάρετε!

καλή επιτυχία!

σας φιλώ γλυκά!
θεία νίτσα

κούνια...

...που μας κούναγε!!

ξέρετε τι έμαθα τις προάλλες καλέ? ότι ο τιγκιτάγκας που αρραβωνιάστηκε, θα παντρευτεί κιόλας μεθαύριο το χειμώνα. άντε να μας ζήσουν τα παιδιά! και στα δικά μας βρε!!

πήγα στο χωριό, ήρθε και η φιλενάδα μου απο τας εξωτερικάς και πιάσαμε τον μεν και τον δε. τίποτα δεν αφήσαμε ξεκρέμαστο!! σιγά μη μας ξέφευγε δηλαδή κανένας!!

είμαι και καλεσμένη σ ένα κονσέρτο. βέβαια, κουλτουριάρα κιουρία η νίτσα μαντάμες, γιατί καλά τα ντολμαδάκια και το κέντημα αλλά πρέπει να εκπολιτιστούμε και λίγο, μη μας λεν χωριάτες μετά και ντρεπόμαστε. και πρέπει να κάνω και τα νύχια γιατί άμα τα δει η γειτόνισσα πως τα έχω τώρα, δε τον γλυτώνω τον συρφετό..

έμαθα και το άλλο, ένας απ το σόι βρήκε κι αυτός γκόμενα (δε ξέρω αν φταίει το φέισμπουκ γι αυτό αλλά θα το διασταυρώσω!) και η γυναίκα του έφυγε δια την πόλη με τη μάνα της. μια χαρά περνάνε όλοι στο χωριό! και τι με λέει ενας γνωστός μου τις προάλλες? ξέρεις λέει, στα χωριά όλοι είναι οδοντογλυφίδες. άη μωρή τον λέω, τι οδοντογλυφίδες, που κοντεύει η κοιλιά τους να φτασ στη πλατεία? με δουλεύεις? άμα τους δείτε όλους, κάτι κοιλάρες. κ όταν φοραν κοστούμ,αχρείαστα τα δίκκανα, εκτοξεύοντας κανένα κομπί απ το πουκάμισο που με το ζόρι κλείνει, σκοτώνουν άνετα 2-3.

και ποιόν δεν είδα πια. εψές βγήκα στη λαϊκή με τη μάνα μου και τα είδα όλα. με μάτιαξαν και οι παλιοκατίνες κακό ψόφο να έχουν. κόντεψαν να με βγούν τα μάτια, τέτοιος πονοκέφαλος!!εκατο φορές με ξεμάτιασαν κι ακόμα πονάω. και γω η έξυπνη μες τη λάβρα το καταμεσήμερο πήγα κ έβαλα μαύρα λες κ πήγαινα σε κηδεία. τι να κάνω που δεν είχα άλλα ρούχα μαζί μ. θέλει να πάω και για ψώνια, άντε ψήσε το Θεολόγη να με δώσει κανα κατοστάρικο να πάρω καμια μπλούζα γιατί με το σουτιέν θα κυκλοφορώ το καλοκαίρι. δεν έχω τίποτα, αίσχος. αλλά κι αυτός.. με αγανάκτησε τις προάλλες!! τον κράτησα κάτι μούτρα, 2 μέρες δε τον μιλούσα, ούτε γουτσουγουτσου ούτε τίποτα! ορίστε μας. σήμερα κατάλαβε το λάθος του. και μετά σου λέει οτι δεν είναι αναίσθητος! γουρούνια όλοι τους!

είδα και τον Ονούφριο καλέ! ναι βέβαια! με τη στρίγγλα τη γυναίκα και 2 ζεύγη, να γευματίζουν στη πιτσαρία. κάτι πήρε και το αυτί μου ότι τα ξαναβρήκανε. εμ πολύ ήθελε?.. η στρίγγλα δεν είχε κοκό κι άρχισε τα παρακάλια να γυρίσει ο ονούφριος οπίς. α κι αυτος ο σερσέμς (=ανόητος) τι ήθελε και γύρισε. πάλι θα τα ξαναχαλάσουνε και πάλι θ απαρατής την άλλη απ το φέισμπουκ, την ινδοκινέζα. ορίστε μας. αυτή ποιός τη σκέφτεται? κανένας... σεβασμός μηδέν!

πήρα και μια κομμάτα παστίτσιο μαζί μου στο γυρισμό, τουλάχιστον ένα ταψί. δεν έκλεινε το τάπερ. και ο άλλος ο ευλογημένος 3 κομμάτια έφαγε κ μετά βογγούσε και κατέβαζε τις σουρωτές με το κιβώτιο! να σας πω και κάτι άλλο, εγώ πίνω περιέ, όχι σουρωτές. άκου εκεί σουρωτές. που πας ρε. περιέ και πανω, έχομεν κι ένα επίπεδο πανάθεμα δηλαδή!

πήρε ο πεθερός μου κάτι εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού και θα πάμε ταξιδάκι με τον Θεολόη. κάτι με λέει όμως πως θα πλήξει αυτός μαζί μου. τελευταία τέτοια νούμερα με κάνει και άρχισα και βαριέμαι και δε ξέρω τι να κάνω για να κινήσω το ενδιαφέρον του. και αποβλάκωση με τον υπολογιστή! αποβλάκωση!! θα το σπάσω καμια μέρα το κωλοεργαλείο και θα κλαίγεται! αμ το άλλο... πήραν στόχο για βελάκια και μου κάνανε το τοίχο, ελβετικό τυρί. άντε βάλε ξένο άνθρωπο στο σπίτι τώρα. τι να πεις, άντρες!

και δε θα με πάει πουθενά το τριήμερο ο άντεναμηπω. πουθενά! θα κάτσω στο χωριό να βράσω (κόλυββα που λένε) και οι άλλοι θα λιάζονται στας παραλίας!! λέω να βρω κανένα γκόμενο τουλάχιστον να με πηγαίνει καμια βόλτα γιατί μ αυτόν που έμπλεξα θα πιάσω μούχλες!!! και αράχνες μη σας πω!


πολλά πολλά φιλιά!

η αγανακτισμένη νίτσα!

Τζίζους!!

εντελώς ανάπηρη θα με αφήσουν αυτά που μαθαίνω ρε αγαπητοί μου μπλόγκερς!!!

τις προάλλες πήγα στη μάνα μου για 4ήμερο (μιας κ δε δουλεύουμε τώρα, τη βοηθώ με τα διάφορα, τι χαλιά ξέστρωσα, τι καναπέδες τίναξα, τι κιλίμια κουβάλησα, τι μαξιλάρια, δε μπορείτε να φανταστείτε. βγήκε η μέση μου κ την έψαχνα!!)
και που λέτε εκεί που ετοιμαζόμαν να βγω παρέα με τη χρήσταινα(είχαμε και καιρό να τα πούμε, ευκαιρία κ εγώ να μάθω "νέα!") με στέλνει εσεμες ο Θεολόγης και μένω με τη μασέλα ως την άσφαλτο. ο Θεολόγης που λέτε πήγε για κάμπιγκ με τις άντροι του χωριού, μαζεύονται 2 φορές το χρόνο και κάνουν όργια με φαγιά και ξύδια. και τι με λέει στο εσεμες? ο Ονούφριος (τον θυμόσαστε? που ήθελε να βάλει τ όνομά του στο βρέφος αλλά ο γαμπρός σήκωσε επανάσταση?α αυτός) απαράτησε τη γυναίκα του κι έφυγε για ξένη γη κι άλλα μέρη μαζί με μια ινδοκινέζα. γραμμή εγώ να το διασταυρώσω με τη χρήσταινα που τα ξέρει και όλα βρε παιδί μου αυτή, τίποτα δε της ξεφεύγει!!

ακούστε το λοιπόν! ο Ονούφριος ήταν δεδομενο ότι είχε νταλαβέρια με το φέισμπουκ. αυτό το φέισμπουκ, πράμα του σατανά είναι! μη μπλέξετε!! ουυυυ 666. έχει διαλύσει σπίτια και οικογένειες! πρέπει να βγει και τραγούδι ανάλογο του "τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια" να το κάνουν "τα τσιγάρα τα ποτά και το φέισμπουκ" κάτι ανάλογο τελοσπάντων να κάνει ρίμα και να το τραγουδάνε να το βάλουν καλά στο κεφάλι τους!!

ε που λέτε ο ονούφριος, ήταν και είναι ακόμα παντρεμένος με μια α πα πα τι να σας λέω. ούτε προϊσταμένη σε νοσοκομείο να ήταν η στρίγγλα! μιλάμε για πολύ αμαναμαν γυναίκα. αφού η κόρη της έλεγε και έλεγε και δε τα πίστευα η γυναίκα, μα στη θυγατέρα τέτοια πράματα. θυμάστε ε που της πήγε το παιδί κ αυτή ήθελε μποζόκια? αναγιάσου.

και τελοσπάντων του έκανε τη ζωή ακόμα χειρότερη, δε φτάναν οι διενέξεις με το γαμπρό. ε και να σου ο ονούφριος, ξέσπασε στο φέισμπουκ. που στην ευχή τη βρήκε τη ινδοκινέζα, ένας Θεός ξέρει! και συνδιασμό ο άτιμος ε?! και μια μέρα που λέτε ήρθε η στρίγγλα και βλέπει τον άμοιρο τον ονούφριο να κάνει τσάιμπερ σεχ με τη λεγάμενη κ έγινε τουρκάλα η μανδάμ και τον ξαπόστειλε.

αλλά εγώ άκουσα και την άλλη τη πλευρά και θα ήταν ντροπή μου να μη σας το αναφέρω. λένε ότι την απαράτησε τη στρίγγλα κι έφυγε στας Ινδίας με την τσιντσουν. κι έτσι να ήτανε, καλά θα έκανε ο άνθρωπος. πόσο ν αντέξει πια!!

(ε ρε τι έμαθα έκτακτα, η φιλινάδα μ στας εξωτερικάς έφαγε τούμπα! εμ ποιος της είπε να κυκλοφορεί με τα σπορτεξ? μόνο με τακούνια απο δω και μπρος!!!)

και τελοσπάντων! υπάρχουν δύο εκδοχές για το θέμα! πιστέψτε όποια θέλετε!!
και τώρα που λέτε ο ονούφριος κάθεται στο πατρικό του που είναι σε ένα χωριό στα σέρρας, θα σας γελάσω ποιό. μη τα λέμε και όλα!

τι να πω ρε παιδιά. και χωρίζνα τα αντρόγυνα που λέει η μάνα μου για ψύλλου πήδημα, για ένα ποτήρ νερό! ορίστε μας!!
μα κι αυτή η μπουνάκω (=άμυαλη) κάθε τι που γινόταν στο σπίτι της το διαλαλούσε από δω και κει λες και ήταν ο εσπρέσσο η εφημερίδα. λες και μας νοιάζ εμάς τι κάνει και με ποιόν το κάνει αλλά εντάξει στο χωριό ντροπής πράγματα! καλά λέγανε οι αρχαίοι μας, τα εν οίκω ουκ εν δήμω! και τη πήραν στο ψιλό όλοι στο χωριό και άμα σε πάρουν πρέφα εκεί πέρα, άντε ν αποσώσεις τη φήμη σ και τ όνομα σ! μα δε τα λέει με τρόπο για να τη λυπηθούν, τα λέει με τρόπο άσταναπαν, λες κ είναι καμιά ιερόδουλη! τέτοια ντροπή κορίτσια, μακριά απ τα σπίτια μας!

ας μου κάνει εμένα τσάιμπερ σεχ ο Θεολόγης, θα του το κόψω συρριζα το πουλί! έτσι για να μάθει! αλλά κι εγώ δεν είμαι σα κι αυτήνα τη σερσέμω (=χαζή, ανόητη) που διαλαλεί σε όλους τα και τα της οικογένειας, ούτε και στρίγγλα σαν αυτήνα να μην υποφέρομαι! και τα νάζια μου τα κάνω και τα τερτίπια μου και τα συναφή... αλοίμονο δηλαδή..

σας αφήνω, πάω να φτιάξω μπριάμ σήμερα. καθάρισα και το μπάνιο που ήταν μες τη βρώμα, εμ τι να περίμενα η γυναίκα, 2 άντροι μες το σπίτ κ όταν κατουρουν, δε βάζουν στόχο, δω και κει το τινάζουν!!!

φιλάκια! θεία νίτσα!

Πράματα...

...και θάματα!!

τι μαθαίνω αυτές τις μέρες αγαπητοί μου δε λέγεται!! κοντεύουν να μου πέσουν και τα λιγοστά μαλλιά που έχω και τα κρατώ με νύχια και με δόντια, τι περμανάντ τα φτιάχνω να φουντώσουν τι βαφές ότι θες, αρκεί να φαίνομαι με μαλλιά κι όχι φαλακρή αλλά με αυτά και με αυτά έπαθα κοντραπλακέ!!!

θυμάστε ε που σας έλεγα ότι δε θέλω παρεδώσε με τιγκιτάγκηδες? ε που λέτε είχα κάποτε ένα φίλο πολύ καλό φίλο, αδερφός κολλητής. πρόσφατα σχετικά έμαθα ότι είναι τιγκιτάγκας, το φυσάει το γιαούρτι, τη κουνά την αχλαδιά, το τινάζει το μαρούλι, πως τα λέτε στο χωριό σας τελοσπάντων. και μάλιστα στο γάμο της αδερφής ήρθε με το γκόμενο παραμάσχαλα. άντε να ήταν κανένα ωραίο παιδί, πιο χάλια απ τον σρεκ στο ομώνυμο κινούμενο ήτανε. α πα πα. δεν είχε γούστο ο νεαρός.

και τι μαθαίνω τις προάλλες που κατέβηκα στο χωριό? ότι ο τιγκιτάγκας αρραβωνιάστηκε! αρραβωνιάστηκε καλέ λέω? ναι με λέει η χρήσταινα, φιλενάδα από παλιά. καλά μωρή τη λέω και τι πήρε? άντρα ή γυναίκα? κόκκαλο η χρήσταινα. τι άντρα με λές μπρε, δεν είναι χόλαντ μου λέει εδώ πέρα. κορίτσι πήρε ο τύπος. ααα της λέω και τόσο γρήγορα? είναι επιβεβαιωμένο? βέβαια με λέει, ήρθε η μάνα του η αστέρω και με τα είπε όλα, που πήγαν επίσκεψη στο χωριό της νύφης και την πήραν κιόλα τη νύφ. ασε μας ρε χρήσταινα της λέω αποκλείεται. αυτός προχτές διαλαλούσε ότι είναι αδέρφω κ εσύ με λες πως αρραβωνιάστηκε?..

με πέσαν τα μαλλιά φιλενάδες. κόβω το λαιμό μου ότι άμα έγινε αρραβώνας, έγινε για ξεκάρφωμα, για να ξελασπώσ τ όνομα τ., να διασωθεί ο διασυρμός.όχι ότι δεν ήταν αρκετά λασπωμένο από τα χούγια του πατέρα. τι να σας πω και γι αυτόν τον έρμον!! καλύτερα να μη ξέρετε!!!

και τέτοια. αρραβωνιάστηκε ο τιγκιτάγκας. άλλο ακόμα τι θα ακούσουμε... το είπα και στον Θεολόγη και με κοιτούσε με ορθάνοιχτη μασέλα, που δε τον ήξερε και πολύ τον τιγκιτάγκα. τι να πεις. που παει ο κόσμος...

και άμα θέλει να ικανοποιηθεί μπρε ο τιγκιτάγκας, η νυφ τι θα κάνει? θα φωνάξει το κουμπάρο??... απορία το έχω η έρμη.

η φασολάδα τις προάλλες έγινε μούρλια! σήμερα έφαγα τηγανιά της μάνας μου. θα με κάψει αυτή η μάνα μου με τα φαγητά της, ούτε 2 κιλά να χάσω δε μπορώ.

αύριο με το καλό θα φτιάξω γιαπράκια αυγολέμονο. ψήνεστε?..


κι ένα ωραίο ανέκδοτο που το διάβασα σήμερα στο λεωφορείο και γελούσα μέχρι να φτάσω σπίτι.

πήγε ο βλάχος να πάρει ύφασμα να φτιάξει φουστανέλα αλλά από τον ενθουσιασμό του πήρε πάρα πολύ. φτιάχνει που λέτε τη φουστανέλα και περίσσεψε ύφασμα 5 μέτρα (είδατε τι γκάφες κάνουν οι άντρες με τα ψώνια..) την επόμενη το πρωί, φοράει ο βλάχος τη φουστανέλα και από τη βιασύνη του τη πολύ δεν έβαλε σώβρακο. ανεβαίνει στο λεωφορείο και έτσι που καθόταν, ανοίγει και τα ποδάρια τ να απλωσει καλά η φουστανέλα να τη δείξει. τον βλέπει που λες απέναντι μια κυρία. και της λέει ο βλάχος :
"γλιέπς γλιέπς?"
"βλέπω, βλέπω" απαντά η κυρία
"απ αυτό που γλιέπς όμως, έχω άλλα πέντε μέτρα στο σπίτ!" απαντά ο βλάχος...

σας φιλώ νυσταγμένα, πάω να τη πέσω γιατί αύριο δε θα προκάμω να φτιάξω τα γιαπράκια!
Θεία Νίτσα!

Άλλο και τούτο!

βιάζομαι να κάνω τη φασολάδα και θα σας τα πω άλλη φορά! τρομέρα και φοβερά πράματα γίνονται παλι!!

Δίαιτες και κρέμες

ααχ τι έπαθα η έρμη.

που λέτε πήγα να βάλω μια φουστίτσα σκέτη απόλαυση μιας που άνοιξε ο καιρός, να πάρουμε λιγάκι αέρα να μη σκάω με το τζιν, αλλά τελικά είναι απόλαυση μόνο στη κρεμάστρα. είμαι ένα χάλι μαύρο! που λέτε τη φοράω τη φούστα και κοιτιέμαι στο καθρέφτη και τι να δω. τι να δω η γυναίκα που ορκίστηκα να μη φάω γλυκό για 100 χρόνια μετά από το σοκ που υπέστησα! από τη γάμπα μέχρι και τις μασχάλες να περιτρυγιρίζομαι με κυτταρίτιδα. κι όσες δε ξέρετε τι είναι αυτό, παρ τε και μια ωραία φωτό να καταλάβετε. Μη μου γκρινιάζετε μετά που βγάζω κώλους στο μπλογκ όμως. κι εγώ άντε να την είχα μόνο στους γοφούς, άντε πάει κι έρχεται. άμα την είχα από τη κορφή μέχρι τα νύχια να πάρει ευχή! σα τις τρίχες μου! άλλο και τούτο που θα σας το ιστορήσω αργότερα!!

τη βγάζω αμέσως τη φούστα που λέτε και μια και δύο στο φαρμακείο, πήρα μια χαζομάρα που λέει οτι κάνει δουλεία. άιντε να δούμε, τρίτη μέρα σήμερα κ σε 14 λέει θα έχω κορμί αλάβαστρο και τρομάρα μας. να μπορώ να φορέσω φούστα βρε αδερφέ, θα ανάψουν τα μπούτια μου να κυκλοφορώ με παντελόνια καλοκαιριάτικα. κι όχι οτι κι ότι παντελόνια, μόνο από αυτά που δεν φαίνεται το μέσα. γιατί άμα φορέσω και υφασμάτινα, κλάφτα χαραλάμπη. πολύ χάλια κατάσταση. θα με παρατήσει ο Θεολόγης και θα ψάχνομαι να πάρει ευχή.

σήμερα σκέπτομαι να κάνω μπωτέ αλλά για να δούμε τι θα προκύψει στη πορεία γιατί από τη προηγούμενη βδομάδα το λέω κι όλο το αναβάλλω και οι τρίχες στα ποδάρια μου μοιάζουν με αχανή έκταση στη ζούγκλα. το αχανής τι σημαίνει θα μου εξηγήσει κάποιος γιατί νομίζω πως εννοεί έκταση με πολύ βλάστηση τώρα άμα είναι το αντίθετο, να μου το πείτε μη με νομίζουν αγράμματη... 3 πτυχία έχω, ντροπής δηλαδή. και που λέτε τα χρειάστηκα τις προάλλες κ έβαλα μπρος για μπωτέ γιατί άκουστε τι έπαθα η χριστιανή...

ο πεθερός είπε για μια εκδρομή εις τας εξωτερικάς και τη λιμπιστήκαμε και δηλώσαμε θέσεις και μεις να πάμε με το αεροπλάνο, βέβαια βέβαια. βρήκε ευκαιρία η Νίτσα και δε θ ανέβει? αλοίμονο! και που λέτε πάμε με τον Θεολόγη μια από αυτές τις μέρες να βγάλουμε διαβατήρια. βγάζουμε φωτό και πάμε στο τμήμα κι εκεί που επεξεργάζομαι τις φωτό εγώ, βλέπω τη δικιά μου και παθαίνω ένα μίνι έμφραγμα. τι κακό με βρήκε. σαν αγορόπλο ήμανε. σαν αυτά τα άγουρα τα παλικαρούδια πριν μπουν στην εφηβεία. έτσι ακριβώς και μη γελάτε. έφερνα και στον ντάμπο τον ελέφαντα γιατί, άκου λέει, έπρεπε να φαίνονται τα αφτιά μου. μήπως έπρεπε να τους δείξω και τα αυτά μου βρε, όλα να τα δουν κι αυτοί. βλέπω που λετε ένα μουστάκι άλλο πράγμα. σα τη θεία μου τη Ξανθούλα που την είδα τελευταία φορά στη κηδεία του θείου και τρόμαξα να τη γνωρίσω, πάλι καλά που φορούσε και φουστάνι. κατατρόμαξα και λέω μα που πάω η γυναίκα, σίγουρα θα με παρατήσει ο Θεολόγης για να βρει καμιά αμούστακη.

να μη σας πω για την υπόλοιπη τρίχα που έχω, καταραμένα γονίδια δηλαδή. πουλόβερ φτιάχνεις άμα τη μαζέψεις... από τα δάχτυλα του ποδιού μέχρι και το κεφάλι μου, τρίχες τρίχες τρίχες! πολύ τρίχα ρε παιδιά. πήγα και σε ενδοκρινολόγο πήγα και σε δερματολόγο, ολα φυσιολογικά μου τα βγάλανε κι έμεινε το λέιζερ τώρα. και που να βρω κυρά μου χιλιάδες για τα λέιζερ που δεν έχω να φάω ε?... άντε απο εκεί πέρα. και τέτοια που λέτε. θα κάνω μια ξεγυρισμένη αποτρίχωση σήμερα κι άμα ακούσετε τίποτε ΑΑ και ΟΟ δικές μου κορώνες θα είναι...

ευτυχώς κάτι καλό από όλα αυτά, με τη δίαιτα και το πολύ το σεχ έχασα άλλο 1μισι κιλό. άντε μπράβο μας.

σας φιλώ γλυκά, και σταυρωτά. πάω να φτιάξω μπριάμ λάιτ

θεία-τριχωτή-Νίτσα.

Μάνα είναι μόνο μία!

και μπαμπάς όμως μόνο ένας! και πεθερός και συμπέθερος!

που λέτε πήγαμε τις προάλλες για καφέ εγώ και ο Θεολόγης μαζί με ένα ζευγάρι, όχι το ευτυχές ζεύγος, είπαμε να κόψουμε τα πολλά πολλά μέχρι να φτάσουμε στα κυβικά τους γιατί δε λέει τόσο ψυχολογικό τραλαλά, θα αρχίσω τα ψυχοφάρμακα και με φτάνουν αυτα που παίρνω για τη πίεση!
και τι έλεγα, α ναι, για το ζευγάρι. που λέτε αυτό το ζευγάρι παντρεμένο με 2 παιδούδια, τρισχαριτωμένα. το ένα βέβαια ακόμα να το μάθουν να τα κάνει στο γιογιό του κ ακόμα φοράει πάμπερς κ με κάνει παράπονα η του ζεύγους γιατί δε το δέχονται λέει στο παιδικό. ε μωρή πως να το δεχτούν που το έμαθες να τα κάνει πάνω του μέχρι και τώρα κ δε του έδειξες το τρόπο? βρε μπας και τα κάνεις κι εσύ πάνω σου..? αααα αυτό δε θέλω να το ξέρω!!! τη κάνω και παρέα τη βρωμερή!
και που λέτε το δεύτερο το παιδούδι τους θα το βαπτίσουν και υπάρχει πρόβλημα μεγάλο. δε κοιμούνται νύχτες και μέρες. ο μπαμπάς της νύφης όταν γεννήθηκε το βρέφος, το ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα κ να μη μπει το όνομά του στο μωρό. μα κι αυτός που πάει, Ονούφριο θα το έβγαζαν το παιδί? και πως θα το φωνάζανε μετά? Φρυδή ή φρύδι?... και τελοσπάντων, γεννιέται με το καλό το παιδούδι και αρχίζει το σόι να λέει να βάλουν το παιδί Ονούφριο. η του ζεύγους έξαλλη. ο του ζεύγους ακόμα χειρότερα.
και με το δίκιό τους δηλαδή. άντε πες να τ ονομάσουν έτσι, για χάρη του πεθερού αλλά τι χάρη έδωσε ο πεθερός που ούτε μισό στρέμμα χωράφι δεν έδωσε τη δυχατέρα όταν παντρεύτηκε? απροίκωτη την έστειλαν, έμαθα. ούτε ένα κεραμίδι από το σπίτι της. ντροπής δηλαδή. εδώ η μάνα μου που πάντρευε τον αδερφό μ δεν είχε λεφτά ν αγοράσει τα νυφιάτικα του κρεβατιού αλλά χρεώθηκε μέχρι τα αυτιά κ του έκανε μια προίκα να σε βγαίνει το μάτι από τα βελονίσια και τα κοφτά. ε βέβαια. κ αυτηνής η μάνα ούτε ένα πετσετάκι? ένα δέντρο ρε παιδί μου αν όχι το οικόπεδο ολόκληρο! τουλάχιστον απ το δέντρο τρως και κανένα βερύκοκο.. και τολμά ο πεθερός να ζητά να το βγάλουν Ονούφριο το παιδί?..
και μας έλεγε ο του ζεύγους πως μια φορά οι έρμοι είπαν να βγουν όξω στα μπουζούκια να το κάψουν το πελεκούδι βρε αδερφέ κ είπαν τη μάνα της νύφης να προσέξει λιγάκι τον μεγάλο γιο (δεν είχαν το μικρό ακόμα) κ η μάνα άρχισε τις λυποθυμικές τάσεις της και να προφασίζεται πως κ αυτή θέλει να βγει εμ βέβαια, μέσα θα κάτσει? θα βγει η δυχατέρα εις τας μπουζουκίας και η μάνα θα κάτσει σπίτι να έχει το νιάνιαρο? αμ δε κατάλαβες καλά. και πάρ το πίσω το παιδί και ακύρωσε το τραπέζι στα μποζόκια με μαύρη καρδιά, Χριστούγεννα μέρα! ήταν να το αφήσουν το παιδί στη μάνα του γαμπρού αμα όλο εκεί το αφήνουν, με είπαν, και μια φορά άνθρωποι είναι(οι του γαμπρού), δε θα θέλουν να βγουν έξω κι αυτοί βρε αδερφέ!
και τέτοια μας έλεγε ο του ζεύγους και η του ζεύγους συμφωνούσε κουνώντας το κεφάλι... και γι αυτό δε θέλουν να πάρει το παιδί το όνομα του πεθερού και θέλουν να πάρει το όνομα της μάνας του γαμπρού γιατί αυτή βοηθά παραπάνω.
συμφωνώ κι επαυξάνω κι εγώ άμα είχα τέτοιο μπαμπά που να με είχε γραμμένη, και να με έστελνε απροίκωτη για νύφη, ούτε καλημέρα θα τον έλεγα.να με ζητάει να του δώσω και το όνομα του, αλοίμονο δηλαδής. αλλά έλα που ο Ξενοφώντας χώνει πάντα βαθειά το χέρι στη τσέπη και στα χωράφια όταν είναι να παντρέψει παιδί. ρωτήστε και τα αδέρφια μ να σας πουν!! βέβαια!!!
και τελοσπάντων το ζεύγος έκατσε μετά από ένα βαρύ τσιμπούσι να συζητής για το θέμα να βρουν μια λύσ' γιατί δε πήγαινε άλλο. από εδώ απο εκεί είπαν να το βγάλουν Μητσο-Ονούφριο και να το φωνάζουν Άκη, από το Ονουφράκης. άντε πάει κ έρχεται. έλα μου όμως που ο πεθερός σήκωσε παντιέρα και έκανε επανάσταση! "άμα είναι να μπει δεύτερο το δικό μου όνομα δε το θέλω και καθόλου!" ορίστε μας ο πεθερός. που να του καεί το ντεπόζιτο δηλαδή. δε του έφτανε που υποχώρησαν τα παιδιά, θέλει και το όνομα πρώτο! αμ πως!

μέχρι στιγμής δεν έγινε κάποια σημαντική εξέλιξη στο θέμα και δε ξέρω κατάπου βρίσκεται το ζεύγος στο θέμα του ονόματος. πλησιάζει και ο καιρός για τα βαπτίσια και είμαι μες την αγωνία τελικά πως θα το βγάλουν το παιδί.

άκου εκεί το παιδί Ονούφριο....
και με τα ρέστα δηλαδή. πάλι καλά που δε ζήτησε να πάρει και το επίθετό του! ακόμα χειρότερα. Ονούφριος Τραϊανόπουλος. άιντες.

(όσο για τις νεαρές που ζητούν διαπίστωση για το μέγεθος του πέους της αρσενικής φάλαινας, δείτε και κλάψτε εδώ δεν είναι αυτό που είδα στα ντοκυμαντέρια αλλά τουλάχιστον παίρνετε μια ιδέα για το τι πρόκειται..)

Ορίστε μας

που λέτε πήγαμε στο βουνό που έχουν τα πεθερικά το εξοχικό το ένα γιατί άμα θυμάστε καλά τον Θεολόγη τον πήρα ζάπλουτο με οικόπεδα, ακίνητα και πολλά αυτοκίνητα, τι θα έπαιρνα, κανένα φτωχαδάκι...
και μαζί μας ήρθε ένα ζεύγος, το ευτυχές ζεύγος μιας κ είναι μονάχα 8 μήνες μαζί και τα μέλια σταζουν απ τα μπατζάκια τους. είναι και αρτοζαχαροπλάστες τα πουλάκια μου φτου να μη τα ματιάξω δηλαδής.
και τα είδα όλα με τη μανδάμ του ζεύγους. ένα ξυλάγκουρο κ μου έκανε δίαιτα. μισή μερίδα γυναίκα κ μου έκανε ΔΙΑΙΤΑ. εγώ κυριές μου τι να κάνω, να αυτοκτονήσω? ή μήπως τι να πουν οι δεσποσύνες που είναι πιο "παχύδερμες" από εμέ? να κοπούν φέτες στο χασάπη??... και μ έπιασε ένα ψυχολογικό πατατράκ. και η σουμσουμ ήταν με τα μεϊκάπια και τα κονσίλερ, που? στο βουνό που ημείς κ υμείς θέλω να πιστεύω, είμαστε χύμα στο κύμα. κάτι φόρμες και κάτι μαλλιά να τρομάζουν τα ζουζούνια κ η σουμσουμ να είναι με το μαλλί φτιαγμένο και το αϊλάινερ φρέσκο φρέσκο. που πας μωρή? που πας? ααα δε σας είπα και το καλύτερο. παπουτσάκια μπαλαρίνες παρακαλώ. κ εμείς πήγαμε με τα άρβυλα σα τις φαντάρ.

και μου ήρθε κάπως ρε παιδί μου. γιατί εντάξει στο βουνό δε φτιάχνω τα μαλλιά συνέχεια αλλά και στη πόλη που κατεβαίνω, πάλι δε τα φτιάχνω κ άρχισα ν ανησυχάω η γυναίκα μη με παρατής ο Θεολόης που δε συμμαζεύομαι λιγάκι κ έχω μια πατσοκοιλιά άλλο πράγμα. κι όιχι αγαπητοί μου, έχω ξεπεράσει προ πολλού το όριο "τα πάχη μου τα κάλλη μου" ποιά κάλλη μου που κοντεύω να ομοιάσω την όρκα τη φάλαινα, την έβλεπα προχτες στα ντοκυμαντέρια κ σφίχτηκε η ψυχή μου τι να σας λέω.. αλλά ένα το καλό της φάλαινας, οι αρσενικές έχουν 8 μέτρα πέος. ναι αυτό που ακούτε. αλλά τα θηλυκά για να χωρέσουν αυτό το παλαμάρι του βαρκάρη θα πρέπει να έχουν και ανάλογο κόλπο οπότε δε μας αρέσει το συγκεκριμένο διότι θα χαρακτηριστεί το όργανό μας σε φρέαρ (αν θυμάστε την γνωστή έκφραση μ***ι πηγάδι και με το μπαρδόν)

και με πήραν τα ζουμιά και με κοιτούσε λοξά ο Θεολόγης και δεν ήξερε τι να προκα' για να με συμμαζέψει, μου τρέχαν και οι μύξες, πολύ ντεκαβλέ το θέαμα. αλλά τι να κάνω η γυναίκα, πόσο να κρατηθώ με το ψυχολογικό το πόλεμο που μου έκανε η σουμσουμ. πολύ καλό κοριτσάκι αλλά λίγο συμπαράσταση βρε φιλενάδα... άσε λίγο το μαλλί ανέμελο..
(μήπως να κλείσω ραντεβού και για ανάπλαση ρυτίδων..?)

και τέτοια που λέτε με τα βουνά και τα λαγκάδια και την σουμσουμ...

πάντως άμα με αφήσει εμένα ο Θεολόγης για τέτοια πράγματα, να βρει μια κότα παρδαλή κ να μη τον αφήνει να την πιάσει ούτε το χέρι γιατί θα στεγνώνει το μανικιούρι.

πάω να πάρω τα μικαρντις μου γιατί ανέβηκε πάλι η πίεση!!!

σας φιλώ, θεία Νίτσα!

Μεθύσια και ξεροσφύρια!

άντε γειά μας!

Κουδουνίστρες...

και κουνίστρες!!

αμά βρε χριστιανές μου τι πράγμα είναι αυτό τη σήμερον ημέραν. προψες που ήμαν στη μάνα μου στο ΑΧΕΠΑ ο σεκιουριτάς μας έβγαλε όλους όξω δια την επίσκεψη του διευθυντά και των καθηγητώνε. άμα ήταν αυτός σεκιουριτάς εγώ είμαι παρθένα. ναι ακριβώς. το παιδί ήταν ακτινογραφία κ φορούσε ματογυάλια για τον γήλιο μες το νοσοκομείο. που πας μωρή, θα σε στραβώσουν τα φλας από τους παπαράτσι μήπως? α φιλενάδες, δε περιγράφεται. εκτός του ότι ήταν σαψάλ'ς ήταν κ κουνίστρα. έγερνε από αριστερά, τη κουνούσε την αχλαδιά, πως το λέτε στο χωριό σας τελοσπάντων.

κ αναρωτιόμανε εγώ μαζί με τη τσάτσα της κας Ουρανίας (η διπλανή της μάνας μου που θα τη ξαντέριαζε ο γιατρός εν όψη Πάσχου) που πήγαν οι άντρες. κ τι μου λέει η γυναίκα, η θυχατέρα της είχε σχέσεις μ ένα παλικάρ ομορφονιός πολύ (και πολύ πρόσεχε πως θα ντυθεί και τι θα βαλ και τη θυχατέρα την ήθελε ξουρισμέν απ τη κορφή μεχρι τα νύχια μονο το κεφάλι το ήθελε με μαλλιά και μανικιούρια και πετικιούρια αλλιώς δε την ήθελε κοντά τ) για κανα2 χρονάκια. η θυχατέρα μια ανάσταση δεν έκανε σα γυναίκα που ήταν κ περίμενε τον 3το χρόνο να κάνει το πολυπόθητο μπαμ-μπουμ με τα πυροτεχνήματα μαζί και τα αυγά και τα τσουρέκια. ελα μου όμως που λογάριαζε χωρίς το ξενοδόχο κ την απαράτησε μοναχη σα καλαμιά στο κάμπο ο ομορφονιός γιατί, άκου το, ερωτεύ'κε ένα παλικαρούδ σαν αυτόνε καληώρα του. κ άμα τον διείς με λέει η τσάτσα της Ουρανίας, θ απογοητευτείς. άντε να ταν κανας ντραβατισμένος να πεις άντε να παει στην ευχή, αυτός ήτανα μισή μερίδα. τι να χορτασ η γυναίκα π αυτόνε, πόσο μάλλον το παλικάρ που τον λιμπίστηκε.. τέτοια μ έλεγε που λέτε και σταυροκοπιόμασταν και δόξαζα το Θεό που με αξίωσε κ πήρα τον Θεολόγη που μεταξύ μας μεταξάς, βρακί δε μ αφήνει να σηκώσω.

και που λετε με λέει η τσάτσα της Ουρανίας πως άλλοι κι άλλοι παντρεμένοι με παιδιά μάλιστα, παγαίνουν με άντρες. τι να τους πω κ αυτούς μωρέ. δε τους φτάνει η γυναίκα τους, λιμπίζονται και τριχωτό κώλο. τι να πω βρε, τι να πω. αγανάκτησα με το θέμα!!!

φιλενάδες τέλος. εγώ με τικιτάγκηδες δε ξαναμπλέκω. όχι ότι έμπλεξα ποτέ μου αλλά μη σώσει ο Θεός και φανεί κανένας γνωστός μου ότι το γύρισε, θα του σούρω τα μύρια όσια. αυτό που έχει ανάμεσα στα πόδια πρέπει να το τιμάει όχι να τ αφήνει να κρέμεται σα ψόφια ρέγκα!

σας αφήνω γιατί συγχίστηκα πάλι! και το εγκεφαλικό καραδοκεί!!! πάω να πιώ τα λεμόνια μου!

Νίτσα!

Αλοίμονο δηλαδή!!!

δε μου έφτανε η πεθερά που μου έκρυψε τα πιο χρήσιμα πράγματα τις προάλλες, ήρθε και η τσάτσα μ' να με πει ότι δε τα έμαθα καλά στη σχολή κ πρέπει αλλιώς να πλένω τα πιάτα μου.

άντε μωρή της είπα πάνε να κάνεις καμιά αγαθοεργία, συγχίστηκα μεσημεριάτικα κ ανέβηκε η πίεση, θα πάθω κανένα εγκεφαλικό στο τέλος κ θα νομίζει ο γείτονας ότι του δίνω φιλάκια με το στραβό το στόμα που θα έχω.

εμ βέβαια.

θα ξεκατινιάζω εδώ πέρα αγαπητοί μου μπλόγκερς! κ ελπίζω να σας κάνω να κλαίτε μέχρι δακρύων..

θα έχω και ιδιαίτερο αφιέρωμα μια ανάρτηση στις 10, σαν τα σαμπουάν 100 σε ένα..

μάκια σας!


να με φωνάζετε Νίτσα από εδώ και μπρος! το απαιτεί η περίσταση!