Ορίστε μας

που λέτε πήγαμε στο βουνό που έχουν τα πεθερικά το εξοχικό το ένα γιατί άμα θυμάστε καλά τον Θεολόγη τον πήρα ζάπλουτο με οικόπεδα, ακίνητα και πολλά αυτοκίνητα, τι θα έπαιρνα, κανένα φτωχαδάκι...
και μαζί μας ήρθε ένα ζεύγος, το ευτυχές ζεύγος μιας κ είναι μονάχα 8 μήνες μαζί και τα μέλια σταζουν απ τα μπατζάκια τους. είναι και αρτοζαχαροπλάστες τα πουλάκια μου φτου να μη τα ματιάξω δηλαδής.
και τα είδα όλα με τη μανδάμ του ζεύγους. ένα ξυλάγκουρο κ μου έκανε δίαιτα. μισή μερίδα γυναίκα κ μου έκανε ΔΙΑΙΤΑ. εγώ κυριές μου τι να κάνω, να αυτοκτονήσω? ή μήπως τι να πουν οι δεσποσύνες που είναι πιο "παχύδερμες" από εμέ? να κοπούν φέτες στο χασάπη??... και μ έπιασε ένα ψυχολογικό πατατράκ. και η σουμσουμ ήταν με τα μεϊκάπια και τα κονσίλερ, που? στο βουνό που ημείς κ υμείς θέλω να πιστεύω, είμαστε χύμα στο κύμα. κάτι φόρμες και κάτι μαλλιά να τρομάζουν τα ζουζούνια κ η σουμσουμ να είναι με το μαλλί φτιαγμένο και το αϊλάινερ φρέσκο φρέσκο. που πας μωρή? που πας? ααα δε σας είπα και το καλύτερο. παπουτσάκια μπαλαρίνες παρακαλώ. κ εμείς πήγαμε με τα άρβυλα σα τις φαντάρ.

και μου ήρθε κάπως ρε παιδί μου. γιατί εντάξει στο βουνό δε φτιάχνω τα μαλλιά συνέχεια αλλά και στη πόλη που κατεβαίνω, πάλι δε τα φτιάχνω κ άρχισα ν ανησυχάω η γυναίκα μη με παρατής ο Θεολόης που δε συμμαζεύομαι λιγάκι κ έχω μια πατσοκοιλιά άλλο πράγμα. κι όιχι αγαπητοί μου, έχω ξεπεράσει προ πολλού το όριο "τα πάχη μου τα κάλλη μου" ποιά κάλλη μου που κοντεύω να ομοιάσω την όρκα τη φάλαινα, την έβλεπα προχτες στα ντοκυμαντέρια κ σφίχτηκε η ψυχή μου τι να σας λέω.. αλλά ένα το καλό της φάλαινας, οι αρσενικές έχουν 8 μέτρα πέος. ναι αυτό που ακούτε. αλλά τα θηλυκά για να χωρέσουν αυτό το παλαμάρι του βαρκάρη θα πρέπει να έχουν και ανάλογο κόλπο οπότε δε μας αρέσει το συγκεκριμένο διότι θα χαρακτηριστεί το όργανό μας σε φρέαρ (αν θυμάστε την γνωστή έκφραση μ***ι πηγάδι και με το μπαρδόν)

και με πήραν τα ζουμιά και με κοιτούσε λοξά ο Θεολόγης και δεν ήξερε τι να προκα' για να με συμμαζέψει, μου τρέχαν και οι μύξες, πολύ ντεκαβλέ το θέαμα. αλλά τι να κάνω η γυναίκα, πόσο να κρατηθώ με το ψυχολογικό το πόλεμο που μου έκανε η σουμσουμ. πολύ καλό κοριτσάκι αλλά λίγο συμπαράσταση βρε φιλενάδα... άσε λίγο το μαλλί ανέμελο..
(μήπως να κλείσω ραντεβού και για ανάπλαση ρυτίδων..?)

και τέτοια που λέτε με τα βουνά και τα λαγκάδια και την σουμσουμ...

πάντως άμα με αφήσει εμένα ο Θεολόγης για τέτοια πράγματα, να βρει μια κότα παρδαλή κ να μη τον αφήνει να την πιάσει ούτε το χέρι γιατί θα στεγνώνει το μανικιούρι.

πάω να πάρω τα μικαρντις μου γιατί ανέβηκε πάλι η πίεση!!!

σας φιλώ, θεία Νίτσα!